Angststoornissen: Benzo's zijn meestal onnodig
De groep angststoornissen is heterogeen. Hieronder vallen bijvoorbeeld sociale fobie, de angst om door anderen beoordeeld te worden. / © Adobe Stock/mariesacha
Fundamenteel moet syndromale angst , zoals die voorkomt bij psychoses en dementie, worden onderscheiden van angststoornissen in engere zin. Professor dr. Andreas Reif , directeur van de Kliniek voor Psychiatrie, Psychosomatiek en Psychotherapie aan de Goethe-Universität Frankfurt am Main , benadrukte dit punt tijdens de nascholingsconferentie Pharmacon in Merano .
Angststoornissen in engere zin omvatten sociale fobie, de angst om negatief beoordeeld te worden door anderen, bijvoorbeeld tijdens een examen. "Dit is duidelijk een domein van gedragstherapie", aldus Reif . Er zijn echter ook farmacologische opties. Een vaker voorkomend geval voor het gebruik van medicatie is de gegeneraliseerde angststoornis (GAS). Mensen met deze stoornis maken zich vaak vooral zorgen over piekeren in plaats van over angst, legde de spreker uit.
Professor Dr. Andreas Reif, directeur van de Kliniek voor Psychiatrie, Psychosomatiek en Psychotherapie aan de Goethe-Universiteit Frankfurt am Main, op de permanente educatieconferentie Pharmacon in Merano / © PZ/Alois Müller
Een van de fundamentele principes van farmacotherapie voor angststoornissen is patiëntenvoorlichting. Volgens Reif moeten zorgen over bijwerkingen worden aangepakt en moet de werkingsvertraging worden uitgelegd. De behandelingsduur is doorgaans zes tot twaalf maanden. Er worden meestal verschillende werkzame stoffen overwogen. "Omdat er geen significante verschillen in werkzaamheid zijn, wordt het geneesmiddel geselecteerd op basis van het bijwerkingen- en interactieprofiel, evenals comorbiditeiten."
Een belangrijke groep geneesmiddelen die gebruikt wordt voor de behandeling van angststoornissen zijn selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's), zoals sertraline . Ze zijn over het algemeen effectief bij de behandeling van angst en depressie . Reif vergeleek ze met een "Zwitsers zakmes dat overal goed werkt". Vanwege mogelijke ontwenningsverschijnselen is een langzame afbouw van de medicatie gedurende vier tot zes weken belangrijk. Bij een andere belangrijke klasse geneesmiddelen, serotonine-noradrenalineheropnameremmers (SNRI's), zoals venlafaxine , zijn de ontwenningsverschijnselen vaak nog sterker dan bij SSRI's.
Of het nu gaat om paniekstoornis, agorafobie of gegeneraliseerde angststoornis: SSRI's en SNRI's hebben een richtlijnaanbeveling van A+, wat een sterke aanbeveling is. Reif daarentegen beschouwt tricyclische antidepressiva, zoals clomipramine en opipramol , meer als reservemedicatie. De arts wees onder andere op de grote kans op geneesmiddelinteracties met deze klasse geneesmiddelen.
De calciumantagonist pregabaline heeft in de S3-richtlijn een aanbeveling van klasse B gekregen voor de behandeling van GAD. Reif : " Pregabaline helpt ook heel goed, maar heeft de potentie voor misbruik, daarom schrijven we het niet meer graag voor." Over niet meer tevreden gesproken: Reif beschouwt benzodiazepinen zoals lorazepam en diazepam als reservemedicatie en vaak onnodig. Vanwege het ontstaan van tolerantie en het risico op verslaving zou het gebruik ervan absoluut beperkt moeten worden tot twee tot vier weken.
pharmazeutische-zeitung
