Toestemming om te bestaan: wat reizen zich in 2030 werkelijk moet afvragen

Reflecties over relevantie, agentschap en de toekomst van een sector in transitie.

De online reisboekingsmarkt ter waarde van meer dan $ 500 miljard was gebaseerd op een simpel uitgangspunt: reizigers willen hun reizen bekijken, vergelijken en handmatig coördineren. Dat uitgangspunt raakt achterhaald.

Toen Expedia en Booking.com deze maand als geïntegreerde apps binnen ChatGPT werden gelanceerd, erkenden ze wat de data al lieten zien: reizigers bevinden zich in de beginfase van de overstap van browsen naar delegeren. Ze zeggen niet "toon me opties" – ze eisen "regel dit voor me". De hele UX-laag die OTA's decennialang hebben geperfectioneerd, wordt irrelevant wanneer de gebruiker hem nooit ziet.

Deze structurele verandering roept een vraag op waar ik mee worstel, een vraag die uit een onverwachte hoek komt. Als vader van drie kinderen bekijk ik wekelijks de toestemmingsformulieren van de school voor excursies, speciale activiteiten en evenementen. Elk formulier geeft toegang tot iets wat mijn kinderen anders niet zouden kunnen doen. Reisgezelschap