Mannen die geen zeep gebruiken, uitgelegd

Ik heb onlangs in Parijs gegeten met een vriend die fotograaf is, en hij zei iets wat me choqueerde. We aten in een rumoerige en heerlijke brasserie genaamd Le Vaudeville, waar mijn vriend verhalen vertelde over zijn reportages aan het front in landen als Oekraïne, Gaza en Afghanistan.

Toen vertelde hij mij dat hij al jaren geen zeep meer gebruikte.

Hoe kwam hij hier terecht? Hij vertelde me over een zakelijke kans die hij overwoog. Een ambachtsman had hem benaderd voor een samenwerking aan een zeep; het geld was goed, dus hij ging naar de vergadering, rook aan het product en genoot van de geur, maar uiteindelijk wees hij het aanbod af omdat, zoals hij tegen mij zei: "Ik gebruik geen zeep."

Ik nam aan dat hij een grapje maakte. Wie gebruikt er nou geen zeep – vooral iemand wiens werk gepaard gaat met intense beweging en stress? De uitdrukking op zijn gezicht verraadde echter niets. Hij meende het serieus. "Je... wat ?" vroeg ik.

"Ik gebruik geen zeep," herhaalde hij. "Al jaren niet. Ik neem een ​​warme douche. Het water is genoeg."

Hij wast zijn handen wel met zeep en, als er echt vuil of viezigheid op hem zit, schuimt hij zich in. Hij wast zijn haar niet. Ik had hem nog honderd vragen kunnen stellen, maar ik besefte dat het vreemd persoonlijk zou kunnen worden. ("Je zeept je niet eens in... je schaamstreek?") Dus lieten we het daarbij. En voordat je het vraagt: hij ziet er verzorgd uit, kleedt zich stijlvol en lijkt altijd met een onmogelijk mooie vrouw te daten. Bovendien stinkt hij niet. Je zou nooit naar deze man kijken en denken: ik wed dat hij al bijna tien jaar niet meer met een stuk zeep heeft gedoucht.

Later begon ik rond te vragen en ontdekte ik dat het voor sommige mannen en vrouwen juist een gewoonte is om geen zeep te gebruiken. Ja, er zijn mensen onder ons die zich niet inzepen, waaronder enkele zeer prominente beroemdheden. En hoe meer ik me erin verdiep, hoe intrigerender het idee wordt.

Dit is geen Make America Healthy Again-idee. RFK Jr. streeft niet naar een verbod op Irish Spring (hoewel Stephen Miller misschien probeert het uit te zetten). Je herinnert je misschien nog wel dat onze minister van Volksgezondheid in 2024 in een video verscheen – onder de douche – om de schoonheidsproducten van zijn vrouw Cheryl Hines te promoten.

Voor zover ik weet, was het cruciale moment voor de antizeepbeweging een artikel in The Atlantic uit 2016 van arts en schrijver James Hamblin. Hij was gestopt met zeep, shampoo, deodorant en zelfs met douchen. "In het begin was ik een vettig, stinkend beest", schreef Hamblin. "Maar na een tijdje... bereikt je ecosysteem een ​​stabiele toestand en ruik je niet meer. Ik bedoel, je ruikt niet naar rozenwater of Axe Body Spray, maar je ruikt ook niet naar lichaamsgeur. Je ruikt gewoon naar een mens."

"Omdat we, evolutionair gezien, zo walgelijk zouden zijn dat we constant schoongemaakt moeten worden? En constant gehydrateerd en/of ontvet moeten worden?"

Het idee kreeg momentum. In 2017 publiceerde Men's Health een verhaal van een man die twee weken lang geen zeep gebruikte. "Ik merkte een significant verschil in mijn huid door geen zeep te gebruiken", schreef Concetta Smith. "Mijn huid veranderde van een vlekkerige, droge schilfer naar een romige, zachte gloed." De Huffington Post merkte in 2019 op dat "steeds meer mensen ervoor kiezen om zich niet meer met zeep te reinigen".

De wetenschap achter deze trend is overtuigend, en ik zal het zo eenvoudig mogelijk uitleggen: bacteriën leven op onze huid. Lichaamsgeur is het gevolg van sommige bacteriën, maar gedurende millennia van de menselijke geschiedenis hebben ons lichaam en de bacteriën een gezonde co-existentie opgebouwd. Zeep en detergenten verstoren dit ecosysteem. "Als je agressief doucht, vernietig je de ecosystemen", schreef Hamblin in The Atlantic . De bacteriën "herbevolken zich snel, maar de soorten zijn uit balans en hebben de neiging de voorkeur te geven aan de soorten microben die geur produceren."

Er is ook steeds meer onderzoek dat aantoont dat de bacteriën op onze huid ons immuunsysteem versterken en bepaalde huidaandoeningen en auto-immuunziekten, zoals psoriasis, helpen voorkomen. James Hamblin en andere pioniers hebben geprobeerd deze balans te herstellen – en ontdekten dat ze niet stinken.

Hamblin schreef een boek over het onderwerp, Clean: The New Science of Skin , dat veel lovende kritieken kreeg. De media besteedden er aandacht aan, deels omdat de auteur zei dat hij vijf jaar lang niet had gedoucht of veel zeep had gebruikt. Maar het boek verscheen in de zomer van 2020, oftewel op het hoogtepunt van de pandemie – geen goed moment om te prediken over het overslaan van zeep, terwijl mensen hun post schoonmaakten met Clorox-doekjes en de president suggereerde dat mensen bleekmiddel injecteerden om Covid te behandelen. Toch is het idee om geen zeep te gebruiken blijven bestaan. Er zijn Reddit-groepen gewijd aan het onderwerp; de leden stellen vragen, geven advies, moedigen elkaar aan en delen verhalen over het overwinnen van huidaandoeningen – en lekker ruiken – dankzij hun nieuwe zeeploze levensstijl. Beroemdheden zoals Jake Gyllenhaal; het echtpaar Ashton Kutcher en Mila Kunis; en het echtpaar Dax Shepard en Kristen Bell hebben gezegd dat ze regelmatig douchen en zeep vermijden. Nog maar een paar weken geleden vertelde een kapper in LA mij dat haar man helemaal geen zeep meer gebruikte, behalve voor zijn oksels en kruis, en dat hij heel blij was met het resultaat.

"Er zijn mensen die geloven dat zeep de huidbarrière verstoort", bevestigde Garrett Munce, die voor Esquire over verzorgingstrends en -producten schrijft, mij.

Werd ik door mijn gesprek aan tafel gewaarschuwd voor een opkomende golf in de wereld van verzorging? Waarschijnlijk niet. De schoonheidsindustrie was vorig jaar in de VS ongeveer $ 102 miljard waard en zal naar verwachting in 2030 de $ 155 miljard bereiken. Als je ooit tijd hebt doorgebracht met een tiener of pre-tiener – meisje of jongen – herken je een generatie die geobsedeerd is door huidverzorging en geuren. Voor miljoenen volwassen mannen in Amerika blijft de scène in American Psycho waarin Patrick Bateman zijn verzorgingsroutine bespreekt, invloedrijk, ook al hebben ze de ironie gemist van het hoofdpersonage dat een, je weet wel, psychopaat is.

Ik ben geïntrigeerd, maar ik stop voorlopig nog niet met zeep. Misschien ga ik me wat minder inzepen, washandjes en loofahs vermijden (die bijzonder samentrekkend zijn voor de huid) en vind ik het prima om op zaterdag niet te douchen. Maar ik hou wel van de geur van zeep, deodorant en eau de cologne. Ik hou van het frisse gevoel van een douche. En ik kan me niet voorstellen dat ik een belangrijke vergadering binnenstap met de wetenschap dat er die dag niets van mijn lichaam is aangeraakt. En, om Patrick Bateman van American Psycho te citeren: "Omdat ik erbij wil horen."

Dit verhaal verscheen in de wekelijkse e-mail 'Nieuwsbrief van de redactie', die naar Esquire-abonnees wordt verzonden. U kunt zich hier abonneren.