Houdbaarheid: Susan Orlean

Welkom bij Shelf Life, de boekenrubriek van ELLE.com , waarin auteurs hun meest memorabele boeken delen. Of je nu op zoek bent naar een boek dat je troost, diep ontroert of aan het lachen maakt, overweeg dan een aanbeveling van de schrijvers in onze serie, die net als jij (nu je hier bent) dol zijn op boeken. Misschien wordt een van hun favoriete titels ook wel jouw favoriet.

Het nieuwste boek van Susan Orlean, redacteur bij The New Yorker – haar twaalfde, de memoires Joyride – werd geïnspireerd door "een combinatie van een paar dingen", zegt de auteur. "Allereerst, Covid! In die vreselijke tijd waren velen van ons erg contemplatief en besteedden we veel tijd aan het mijmeren over ons leven en wat voor ons belangrijk is. Voor mij leidde dat tot nadenken over waar ik ben geweest en wat ik heb gedaan, en dat mondde op natuurlijke wijze uit in een boek. Bovendien realiseerde ik me dat het 25 jaar geleden was dat ik De Orchideeendief had geschreven, en dat voelde als een jubileum om over te schrijven."

The Orchid Thief , voor het eerst gepubliceerd in 2000, werd later verfilmd in de Oscarwinnende film Adaptation uit 2002, waarin Orlean zelf werd vertolkt door Meryl Streep . Er zijn nog veel meer film- en tv-bewerkingen: Orleans verhaal over surfmeisjes op Hawaï werd Blue Crush uit 2002; een ander verhaal over postduiven werd Little Wing uit 2024; en de auteur is nu bezig met een tv-bewerking van The Library Book . Ze schreef ook voor de HBO-serie How to With John Wilson , waarvoor ze een Emmy-nominatie ontving, en ze speelde in de Thomas Kinkade-documentaire Art for Everybody .

Het moeilijkste deel van haar schrijfproces, zegt Orlean, zijn "die eerste paar zinnen. Ze bepalen de toon en het tempo, dus ze zijn echt belangrijk, en ik ben ervan overtuigd dat lezers me zullen laten vallen als ze niet spectaculair zijn. Hoeveel eerste zinnen ik ook heb geschreven, elke zin voelt als een kwestie van leven of dood."

De in Cleveland geboren en getogen, in Los Angeles wonende bestsellerauteur leerde lezen uit de krant; was als kind een jongensachtig meisje ; wilde als tiener een Chincoteague-pony ; was redacteur van het jaarboek van haar middelbare school ; werkte als rockcriticus bij het alternatieve weekblad Willamette Week in Portland, Oregon, kort na haar afstuderen aan de Universiteit van Michigan; heeft twee honden, Ivy en Buck; woont in een iconisch huis ontworpen door Rudolph Schindler ; overwon haar vliegangst door middel van hypnose ; leerde zichzelf ukelele spelen; beleefde een paar primeurs in het zuiden van Frankrijk (yoghurt eten, beeldhouwen en sigaretten zonder filter roken); was een kruiswoordpuzzel in de New York Times en een Jeopardy! -aanwijzing; en is vrijwilliger bij de plaatselijke bibliotheek voor alfabetisering voor volwassenen .

Houdt van: Art Deco-gebouwen ; goedkope schoonheidsproducten uit de drogisterij ; ranonkels; chocolaatjes van And Sons; chemische geuren (vooral van manicures, stiften en benzine); The Pitt van HBO; de Library of Congress .

Houdt niet van: slechte vergelijkingen ; zelfhulpboeken en instructiehandleidingen ; lange nagels ; de geur van wiet ; mode voor hondenshows in Westminster .

Obsessies : mode , met name Japanse ontwerpers , SSENSE en GapStudio (ze liep onlangs ook mee tijdens het Susan Alexandra x Rachel Antonoff Best in Show -evenement tijdens New York Fashion Week); pennen (zoals Sharpie S-Gels); Birkenstocks ; wimperextensions .

Goed in: ledes; lijstjes maken ; zelfkritiek ; uitstellen als er een deadline is; omgaan met jetlag ; spreken in het openbaar .

Slecht in: ontspannend .

Bekijk hieronder haar boekenaanbevelingen.

Het boek dat...: …mij onbedaarlijk deed huilen:

Een God in Ruïnes van Kate Atkinson.

...ik raad steeds opnieuw aan:

Mensen die duisternis eten van Richard Lloyd Parry.

...heeft mijn wereldbeeld gevormd:

De toren van de maan van Lawrence Wright.

…ik zweer dat ik het ooit af zal maken:

Tristram Shandy door Laurence Sterne.

…ik heb het in één ruk uitgelezen; zo goed was het:

Geliefd en gemist door Susie Boyt.

...staat momenteel op mijn nachtkastje:

33 Place Brugmann van Alice Austen.

...brak mijn hart:

De Engelse patiënt van Michael Ondaatje.

…heeft een seksscène die je zal doen blozen:

De Safekeep van Yael van der Wouden.

…met een personage dat ik graag haat:

Bring Up the Bodies van Hilary Mantel .

...heeft mij geholpen een betere schrijver te worden:

Great Plains van Ian Frazier.

…werd aan mij gelinkt:

Het verbond van water door Abraham Verghese.

…ik wil dat de auteur het signeert:

De Spookweg van Pat Barker.

Bonusvraag: Als ik in een willekeurige bibliotheek of boekwinkel ter wereld zou kunnen wonen, zou dat zijn:

Stadsbibliotheek van Aarhus in Aarhus, Denemarken.

De literaire organisatie/het goede doel dat ik steun:

Bibliotheekstichting van Los Angeles .