In Londen is een bijzondere modetentoonstelling geopend. Alles draait om vuil, zweet en roest.

De Barbican Art Gallery in Londen organiseert de tentoonstelling "Dirty Looks: Desire and Decay in Fashion". De tentoonstelling presenteert een radicaal perspectief op mode en behandelt deze niet als een illustratie van schoonheid en perfectie, maar als een ruimte voor esthetische provocatie, die het onverbiddelijke verstrijken van de tijd illustreert. Bezoekers worden meegenomen op een buitengewone reis door de meest onooglijke, maar fascinerende hoeken van de modewereld.

Op 25 september opent de tentoonstelling "Dirty Looks: Desire and Decay in Fashion" in de Barbican Art Gallery in Londen. Curatoren Karen Van Godtsenhoven en Jon Astbury nodigen het publiek uit om het concept van verval in de mode te heroverwegen – en het niet te interpreteren als een gebrek, maar als een bron van reflectie en maatschappijkritiek. De tentoonstelling wil laten zien hoe de materialiteit van kleding – slijtage, vlekken, stoflagen en roest – een middel van expressie kan worden, een manier om gevestigde normen van schoonheid en luxe ter discussie te stellen.

Een van de belangrijkste elementen van de tentoonstelling zijn de creaties uit de iconische collectie "The Tangent Flows" uit 1993 van de Britse ontwerper Hussein Chalayan . Chalayan begroef zijden kledingstukken met ijzervijlsel om een ​​roestig en verouderd effect te creëren, groef ze vervolgens op en presenteerde ze op de catwalk. De symbolische opgraving van de kledingstukken was bedoeld om de natuurlijke cyclus van geboorte, dood en wedergeboorte van mode te weerspiegelen. Mode leeft, maar de levensduur ervan kan kort zijn en beperkt tot seizoenen.

Dirty Looks: Verlangen en verval in de mode in de Barbican Art Gallery/fotomat. Persberichten van de Barbican Art Gallery.

De tentoonstelling gaat verder en volgt de ontwikkeling van de punk- en grungebewegingen, geïllustreerd door het werk van iconen zoals Vivienne Westwood, Alexander McQueen, Maison Margiela, Issey Miyake en Rei Kawakubo . De tentoonstelling bevat ook recente experimenten van jongere kunstenaars die de grenzen van schoonheid en de rol van mode als instrument voor maatschappelijk commentaar gedurfd ter discussie stellen.

Ook de scenografie speelt een belangrijke rol. Het contrast tussen het sobere, elegante galerie-interieur en de opzettelijk aangebrachte beschadigingen: scheuren in het oppervlak, afbladderend pleisterwerk, wordt slim uitgebuit. Zo gaat de perfect witte tentoonstellingsruimte een dialoog aan met het materiaal, dat het verstrijken van de tijd en het verval lijkt uit te stralen. Deze aanpak versterkt effectief de boodschap dat mode niet in een vacuüm bestaat – maar ondergedompeld is in de materialiteit van de wereld.

De tentoonstelling toont meer dan 120 werken van meer dan 60 kunstenaars . Bezoekers kunnen voorbeelden uit de eerste hand zien van Helmut Langs met verf bevlekte jeans uit 1998, een met modder bedekte jurk van Miguel Adrover en een creatie van John Galiano van een kwart eeuw geleden, die, zoals de ontwerper zelf zei, geïnspireerd was door daklozen . "Dirty Looks: Desire and Decay in Fashion" is tot en met 25 januari te zien in de Londense galerie.