Van roze meren tot gloeiende zeeën: deze 11 natuurwonderen mag u niet missen

Op elk continent is de natuur vol wonderen. Een felroze meer in Australië, een plek waar de woestijn de zee ontmoet en een zwart zandstrand op IJsland zijn slechts enkele voorbeelden van spectaculaire natuurverschijnselen.
Wij presenteren gedetailleerd onze elf favorieten uit de 50 grootste natuurwonderen. Sommige ervan zullen u zeker verbazen.
Het natuurlijke landschap van Badab-e Surt ligt in de provincie Mazandaran in de Islamitische Republiek Iran. De Arabische term "badab" betekent "gaswater" en verwijst, in het geval van de Iraanse bronnen, naar koolzuurhoudend mineraalwater.
Op een hoogte van meer dan 1800 meter ontspringen al duizenden jaren twee bronnen. De ene produceert zeer zout water, terwijl de andere water produceert met een hoog ijzeroxidegehalte, wat het natuurlijke landschap zijn roodoranje kleur geeft.
De karakteristieke terrasvorm ontstond over een periode van duizenden jaren, doordat het water dat uit de warme, minerale bronnen stroomt na afkoeling kristalliseert en het kleurrijke, koolstofhoudende gesteente vormt.

Na afkoeling vormen warme, minerale bronnen oranje rotsen op de Badab-e-Surt terrassen.
Bron: imago images/ZUMA Wire
Een felroze meer direct aan de diepblauwe oceaan – slechts een smalle, begroeide strook duinen scheidt de twee wateren. Lake Hillier is de naam van het meer op het Australische eiland Middle Island, ontdekt in 1802. Helaas kunnen vakantiegangers Lake Hillier niet van dichtbij bezoeken. Als onderdeel van de 105 eilanden van de zogenaamde Recherche-archipel valt het onder streng natuurbehoud. Toeristen kunnen dit bijzondere meer bijvoorbeeld bewonderen tijdens een helikoptervlucht vanuit het nabijgelegen Esperance.

Om redenen van natuurbehoud kan Lake Hillier alleen vanuit een vliegtuig worden bekeken.
Bron: imago images/Ardea
Onderzoekers hebben het fenomeen van de roze kleuring nog niet definitief kunnen verklaren. Er wordt echter vermoed dat verschillende bacteriën en zouttolerante algen in het meer de veroorzakers zijn. Ook de concentratie van voedingsstoffen zou de roze kleur kunnen veroorzaken. Er zijn zelfs nog andere roze meren in Australië , zoals Pink Lake.
De Marmergrottenvan Chili zijn een van die plekken ter wereld die je sprakeloos van verbazing zullen maken. Gelegen aan Lago General Carrera, drie keer zo groot als het grootste meer van Duitsland, het Bodenmeer, bieden de grotten een waar kleurenspektakel. De beweging van de golven van het meer heeft ze door de millennia heen gevormd. Sinds 1944 zijn ze een natuurreservaat.
Wie de Marmeren Grotten wil bezoeken, kan gemakkelijk een van de vele boten nemen vanuit het nabijgelegen Puerto Tranquilo naar de grotten in het meer. Voor de meer avontuurlijke types is er ook de mogelijkheid om de grotten op eigen houtje te verkennen in een transparante kajak.

De Catedral de Marmol is gemakkelijk per boot te bereiken vanuit het stadje Puerto Tranquilo.
Bron: imago images/cicloco
Het transparante voertuig laat de turquoise kleur van het water nog duidelijker zien. De helderheid van het meer zorgt er ook voor dat de grotten in een nog contrastrijker en mooier licht verschijnen.
Deze grot wemelt van de kleine, gloeiende insecten . Je eerste gedachte zou kunnen zijn dat er in deze Nieuw-Zeelandse grot een enorm aantal glimwormen leven. Maar je hebt het mis: de glimwormen zijn geen familie van de glimwormen die wij kennen. Het zijn de larven van varenrouwmuggen die aan kleverige draadjes aan het plafond hangen. Het licht werkt als een lokmiddel, zodat zoveel mogelijk insecten in de draadjes verstrikt raken.

In de Waitomo Cave in Nieuw-Zeeland leven tienduizenden larven van de varenrouwmug.
Bron: imago/ZUMA Press
De echte naam van de glimwormgrot in Nieuw-Zeeland is Waitomo. Een kleine rivier slingert erdoorheen, verlicht door het mystieke, glinsterende blauwe licht van de glimwormen. Om het landschap onder het aardoppervlak te verkennen, kun je een begeleide boottocht boeken.
De Skeleton Coast in Namibië is een plek waar de woestijn en de Atlantische Oceaan elkaar op dramatische wijze ontmoeten. Het gebied strekt zich uit over 30.000 vierkante kilometer. De Namib Dune Sea, een smalle strook langs de kust, vormt de grens tussen de elementen en is uitgeroepen tot UNESCO Werelderfgoed.

In Namibië komen woestijn en zee samen.
Bron: IMAGO/Deposiphotos
De regio is een van de oudste landschappen op aarde en wordt gekenmerkt door spectaculaire contrasten. Het punt waar de zee de woestijn ontmoet, wordt vaak de poort naar de hel genoemd, of "het land dat God in woede schiep". De woeste branding, sterke stromingen en dichte mist maken deze kuststreek bijzonder gevaarlijk voor zeelieden. Tot op de dag van vandaag getuigen ongeveer 500 scheepswrakken van de onvoorspelbare kracht van de zee.
Wat eruitziet als een landschap van suikerspin, is in werkelijkheid een terras van eeuwenoud thermaal water. Dit natuurwonder torent in stralend wit uit in het district Pamukkale in het zuidwesten van Turkije . De naam Pamukkale betekent overigens "katoenen kasteel".
De travertijnterrassen zijn geen bevroren watervallen, zoals je op het eerste gezicht zou denken, maar eerder kalksteen uit het koolzuurhoudende en calciumrijke thermale water. De helende eigenschappen van het bronwater werden al meer dan 2000 jaar geleden door de Romeinen erkend en tot op de dag van vandaag trekken de warme baden bezoekers aan die lijden aan hart- en vaatziekten, reuma, hartproblemen en huidaandoeningen.

In Turkije kunt u de travertijnen terrassen met versteende watervallen bewonderen.
Bron: Getty Images/iStockphoto
Zwemmen op de terrassen is echter al jaren verboden om het UNESCO-werelderfgoed te beschermen. Ook mag je de terrassen alleen op blote voeten betreden, zo meldt touroperator TUI op haar bedrijfsblog .
De rijstterrassen van Tegalalang bij Ubud behoren tot de populairste toeristische bestemmingen op Bali . Sommige terrassen zijn te smal om vee te laten helpen bij de oogst, dus wordt al het werk met de hand gedaan. Andere velden zijn echter groot genoeg om met tractoren te bereiken.
Tijdens uw bezoek zult u ongetwijfeld rijstboeren bezig zien met het zaaien van zaden. De kleine rijstplantjes worden individueel en met de hand in de overstroomde rijstvijvers geplant – netjes gerangschikt in rijen. Het irrigatiesysteem wordt beschermd door muren en dammen, die ook prachtig schitteren in de zon.
Harde feiten: Rijst kan al drie maanden na het zaaien geoogst worden en moet dan in de zon drogen. Geïnspireerd? Je kunt zelfs gratis de rijstvelden bezoeken!

De rijstterrassen van Tegalalang liggen heel dicht bij Ubud.
Bron: www.imago-images.de
Strand Reynisfjara is een van de beroemdste zwarte zandstranden van IJsland : de beukende golven tegen de rotsen in de branding creëren een bijzonder dramatische sfeer. Terwijl de meeste stranden ter wereld goudkleurig zijn, is dit strand pikzwart.
Hoe gebeurt dit? We leggen het uit: zand ontstaat wanneer gesteente in de loop van de tijd uiteenvalt in steeds kleinere fragmenten. IJsland wordt ook wel het eiland van de vulkanen genoemd en bestaat grotendeels uit donker lavagesteente. De ongebruikelijke zwarte kleur ontstaat doordat het afgekoelde lavagesteente door voortdurende slijtage in zand verandert.

Het Reynisfjara-strand is waarschijnlijk het bekendste zwarte strand van IJsland.
Bron: imago images/Panthermedia
Nee, dit is geen gephotoshopte namaak, maar een waar natuurwonder. De Zee van Sterren schittert en fonkelt alsof er sterren uit de hemel zijn gevallen. De stranden van de eilanden Mudhdoo, Vaadhoo en Rangali zijn de beste plekken op de Malediven om dit fenomeen met eigen ogen te aanschouwen.
De trigger is een klein organisme, een dinoflagellaat genaamd, dat tot de fytoplanktonsoorten behoort. Bepaalde soorten plankton reageren op stress door te gloeien. Dit kan bijvoorbeeld worden veroorzaakt door beweging in het water. De gloed is bedoeld als een soort alarmsysteem. Zwemmen op de gloeiende stranden is echter tegenwoordig over het algemeen verboden.
Als je graag wilt experimenteren, kun je het lichtgevende plankton ook thuis kweken met behulp van een starterskit .

Het gloeiende plankton is niet alleen te bewonderen op de Malediven, maar ook in San Diego en Puerto Rico, waar ze blauwachtige stranden hebben.
Bron: imago/Bluegreen Pictures
Een woestijn van zuiver wit gips – dit ongewone landschap is te bewonderen in het zuiden van New Mexico. White Sands National Park bestaat uit gehydrateerd calciumsulfaat. Het is afkomstig uit een nabijgelegen meer met een zeer hoog mineraalgehalte. Wanneer het water verdampt, blijven de mineralen achter, die vervolgens gipsafzettingen vormen en door de wind worden meegevoerd.

De Chihuahuan-woestijn loopt over de grens tussen Mexico en Amerika en beslaat als ecoregio een oppervlakte van 500.000 vierkante kilometer.
Bron: imago images/Mint Images
De glooiende, witte, glinsterende duinen bestaan uit gipszand en maken het nationale park tot een uniek natuurwonder ter wereld.
Overigens: het duinenveld is voortdurend in beweging, dat wil zeggen dat het zich per jaar tot wel negen meter in noordoostelijke richting verplaatst.
Deze kleurrijke rots is een geologisch wonder: alsof hij uit een fantasiewereld komt, rijst hij op in Nevada en spuit hij drie waterfonteinen de lucht in, omgeven door een groen terrasvormig landschap.
De geiser aan de rand van de Black Rock Desert is inderdaad door de mens aangelegd – zij het niet met opzet. Er zijn twee geisers op het terrein van Fly Ranch. De eerste ontstond bijna 100 jaar geleden, toen een deel van de woestijn moest worden omgevormd tot landbouwgrond. Er werd een gat geboord en er borrelde plotseling 200 graden heet thermaal water uit. Door de hitte kon het water niet worden gebruikt voor irrigatie, dus liet men de geiser zijn gang gaan.
In 1964 trof een team dat opnieuw in het gebied aan het boren was, op zoek naar geothermische energie, water aan van 200 graden Celsius. Het was echter niet heet genoeg voor hun doel. Ze sloten het boorgat opnieuw af – maar niet grondig genoeg... De nieuwe geiser, een paar honderd meter ten noorden van de oorspronkelijke, verlichtte de waterdruk van de oude, waarvan de kegel nu droog is.

De Fly Geyser is een gedeeltelijk door de mens aangelegde geiser in Nevada.
Bron: imago images / PantherMedia / Ilona Abel
De tweede geiser, Fly Geyser, is de afgelopen 40 jaar enorm gegroeid. Dit komt doordat mineralen uit het thermale water zich op het droge oppervlak afzetten. Hij wordt omringd door thermofiele algen die groeien in vochtige en warme omgevingen, waardoor de heuvel vele tinten groen en rood heeft, wat bijdraagt aan zijn fantastische uiterlijk.
De Fly Geyser bevindt zich op privéterrein, maar u heeft er een goed zicht op vanaf State Route 34.
Op zoek naar meer inspiratie? Je vindt tips voor alle topbestemmingen op reisereporter en de beste reisaanbiedingen op onze aanbiedingenpagina .
rnd