Żyły wyhodowane z żywych komórek

Jak poinformowała firma Rosatom w swoim oświadczeniu, naukowcom z Troickiego Instytutu Naukowego udało się wytworzyć w formie biofabryk długie tkanki będące odpowiednikami naczyń krwionośnych.

Naukowcy uważają, że biofabrykacja zrewolucjonizuje transplantologię i medycynę regeneracyjną. Do 2030 roku planują produkcję bardziej złożonych i rozgałęzionych sztucznych układów naczyniowych.

Opracowywane są sztuczne naczynia krwionośne mające zastosowanie w chirurgicznym leczeniu miażdżycy.

Wykorzystując pole akustyczne ultradźwięków, można wyhodować odpowiedniki naczyń krwionośnych o długości nawet 10 centymetrów. Oczekuje się, że technologia ta pomoże osobom cierpiącym na żylaki, zakrzepicę, chorobę wieńcową i inne choroby naczyniowe.

Celem tej technologii jest umożliwienie w nadchodzących latach naprawy innych uszkodzonych tkanek i organów.

Jeśli projekt okaże się sukcesem, szacuje się, że pacjenci nie będą musieli czekać na dawców organów, lecz będą mogli wytworzyć indywidualne, w pełni kompatybilne, sztuczne wersje nerek, trzustki, płuc i innych organów.

BADANIA BĘDĄ KONTYNUOWANE PRZEZ CAŁY ROK

We wstępnej fazie projektu naukowcy opracowali urządzenia do akustycznej biodrukarki i bioreaktora w celu wyhodowania sztucznej żyły. Następnie funkcje te połączono w jednym biofabrykarzu. Po wprowadzeniu materiału komórkowego do komory centralnej dokonano niezbędnych zmian i w podłożu utworzono ekwiwalent naczyniowy. Strukturę utworzoną z teksturalnych sferoidów umieszczono w biofabrykatorze w celu poddania jej procesowi dojrzewania.

Badania nad tą metodą, testowane na Moskiewskim Państwowym Uniwersytecie Medycznym im. Sieczenowa, będą kontynuowane przez cały rok.

Jegor Plakhotnyuk, Główny Specjalista ds. Technologii Addytywnych i Bioinżynierii w Instytucie Naukowym Troicka, którego poglądy zostały uwzględnione w oświadczeniu, stwierdził, że stworzyli sferoidy o średnicy 200-300 mikrometrów z wymaganych typów komórek, które mają zdolność łączenia się w jedną strukturę poprzez tworzenie macierzy zewnątrzkomórkowej, i powiedział: „Obecnie naprawiamy strukturę za pomocą pól akustycznych, ale planujemy w przyszłości używać pól magnetycznych”.

Plakhotnyuk zauważył, że pola akustyczne pozwalają na tworzenie sztucznych naczyń o maksymalnej długości 10 centymetrów, a pola magnetyczne ułatwiają tworzenie bardziej złożonych ekwiwalentów teksturalnych.

Plakhotnyuk oświadczył, że ich celem jest opracowanie biodrukarki magnetyczno-akustycznej, która będzie w stanie produkować bardziej złożone i rozgałęzione sztuczne układy naczyniowe do 2030 r. i podzielił się informacją: „Później można opracować funkcjonalne odpowiedniki organów z kanałami wokół tych naczyń, takie jak wątroba. Te naczynia będą dostarczać odżywianie organowi w trakcie procesu dojrzewania”.