Adıyaman Mount Nemrut Wprowadzenie i przewodnik turystyczny po Mount Nemrut

Treść niniejszego artykułu opiera się głównie na pracy magisterskiej zatytułowanej „ Badanie stosowalności zarządzania strategicznego w parkach narodowych (na przykładzie Parku Narodowego Góry Nemrut) ” autorstwa Demet DEMİROĞLU, która została przygotowana na Uniwersytecie Stambulskim, w Instytucie Nauk, na Wydziale Inżynierii Leśnej, w Programie Polityki Leśnej i Zarządzania. Rozprawa, o której mowa, została opublikowana w 2004 roku . Plik PDF rozprawy został pobrany z Internetu. Można uznać, że większość braków, które znalazły się w pracy, została wyeliminowana.

Park Narodowy Góry Nemrut położony jest w południowo-wschodniej Anatolii, pomiędzy północną częścią płaskowyżu Adıyaman-Kahta i południową częścią gór Taurus. Część Parku Narodowego Góry Nemrut położona jest w dystrykcie Kahta w prowincji Adıyaman, natomiast pozostała część znajduje się w granicach dystryktu Pütürge w prowincji Malatya. Na północy obszaru znajduje się prowincja Malatya, na zachodzie prowincja K.Maraş (dystrykty Centrum i Pazarcık), na południowym wschodzie znajduje się Şanlıurfa (dystrykty Siverek, Hilvan, Bozova), a na wschodzie prowincja Diyarbakır (dystrykty Çermik i Çüngüş).

Park Narodowy Góry Nemrut i jego okolice charakteryzują się nierównym ukształtowaniem terenu, rozpoczynając się od płaskiego obszaru o wysokości około 600 m na płaskowyżu Kahta-Adiyaman i sięgając 2208 m na górze Nemrut .

Tak więc na odcinku 8-9 km w linii prostej różnica wysokości sięga 1500 m. Region ten charakteryzuje się wyjątkowo nierówną topografią, a strumienie dzielą go na wąskie i głębokie odcinki.

Stanowisko archeologiczne Góry Nemrut znajduje się na terenie wioski Büyüköz w Pütürge i dystryktu Kâhta w Adıyaman. Grobowce i monumentalne posągi zbudowane przez króla Kommageny Antiocha I na zboczach góry Nemrut o wysokości 2150 metrów jako wyraz wdzięczności bogom i przodkom stanowią jedne z najwspanialszych pozostałości okresu hellenistycznego.

Monumentalne posągi rozmieszczone są na tarasach wschodnim, zachodnim i północnym. Dobrze zachowane gigantyczne posągi wykonane są z bloków wapiennych i mają 8-10 metrów wysokości. W starożytności Mitrydates I założył niezależne królestwo na terenie znanym jako Kommagena, a znaczenie królestwa wzrosło za panowania jego syna Antiocha I (62–32 p.n.e.). Niepodległość królestwa zakończyła się w 72 r. n.e., gdy przegrano wojnę z Rzymem.

Szczyt góry Nemrut nie jest osadą, lecz kopcem Antiocha i obszarami świętymi. Kopiec znajduje się w miejscu, z którego widać dominującą pozycję nad kanałami i równinami Eufratu. Kurhan o wysokości 50 metrów i średnicy 150 metrów, w którym w komorze wykutej w skale złożono kości lub prochy króla, zabezpieczono poprzez przykrycie go małymi kawałkami skał. Chociaż inskrypcje głoszą, że w tym miejscu znajduje się grób króla, do dziś go odkryto.

Na tarasach wschodnim i zachodnim znajdują się posągi Antiocha oraz bogów i bogiń, a także posągi lwa i orła. Na tarasie zachodnim znajduje się unikalny horoskop lwa. Rzeźby powstały w wyniku połączenia sztuki hellenistycznej, perskiej i oryginalnej sztuki kraju Kommageny. W tym sensie górę Nemrut można nazwać mostem łączącym cywilizację Zachodu i Wschodu.

Po zniknięciu Królestwa Kommageny ze sceny dziejów prace na Górze Nemrut pozostały w spokoju przez około dwa tysiące lat. W 1881 roku niemiecki inżynier Karl Sester, który pełnił służbę w tym regionie, natknął się na posągi na górze Nemrut i poinformował niemieckiego konsula w Izmirze o ruinach Królestwa Kommageny. Sądził, że są to ruiny asyryjskie, ponieważ nie mógł dostrzec greckich inskrypcji za postumentami, na których umieszczono posągi bogów.

Karl Sester popełnił ten błąd, ponieważ ekscytowało go odkrywanie gigantycznych posągów. W 1882 roku Otto Puchstein i Karl Sester przeprowadzili badania w Nemrut. Osman Hamdi Bey, dyrektor Muzeum Cesarskiego, przybył z zespołem w 1883 roku i pracował w Nemrut. Po II wojnie światowej amerykańska archeolog Theresa Goell i Niemiec Karl Doerner; Przeprowadzili wykopaliska, badania i analizy na terenie Nemrutu i jego okolic.

Grobowce i monumentalne posągi zbudowane przez króla Kommageny Antiocha I na zboczach góry Nemrut o wysokości 2150 metrów jako wyraz wdzięczności bogom i przodkom stanowią jedne z najwspanialszych pozostałości okresu hellenistycznego. Monumentalne posągi rozmieszczone są na tarasach wschodnim, zachodnim i północnym.

Odległość z dystryktu Kahta do Ankary wynosi 803 km, do Stambułu 1256 km, do Izmiru 1285 km, do Adany 450 km, do K. Maraş 200 km i do Malatyi 65 km.

Do Parku Narodowego Góry Nemrut można dotrzeć zarówno drogą lądową, jak i lotniczą. Do tego obszaru można dotrzeć drogą szybkiego ruchu łączącą dystrykt Kahta z dystryktem Sincik, a także bezpośrednio dojechać do kurhanu na górze Nemrut przez dystrykt Tepehan w prowincji Malatya.

Z Kahty można łatwo dotrzeć do sąsiednich prowincji. Z Kahty do prowincji Malatya i Şanlıurfa można dojechać autostradą Adıyaman, a do prowincji Elazığ przez dystrykt Gerger.

Królestwo Kommageny było grecko-perskim królestwem rządzonym przez zhellenizowaną gałąź irańskiej dynastii Orontydów, które istniało w latach 163 p.n.e. do 72 n.e.

Jest to państwo wielokulturowe, które stanowiło państwo buforowe między Partami, Ormianami i Rzymianami.

Królestwo Kommageny, Kolumbia Brytyjska W latach 162–72 n.e. rządzili przez 234 lata na zachodnim brzegu rzeki Eufrat, w południowych podnóżach gór Taurus, w granicach dzisiejszych prowincji Adıyaman, Gaziantep i Kahramanmaraş. Mimo że nie zostało ono wystarczająco opisane ze względu na niewystarczające badania archeologiczne i niedobór dokumentów pisanych, w świetle dostępnych informacji najświetniejszy okres w dziejach królestwa przypada na 3000 r. p.n.e. Szacuje się, że żył za panowania Antiocha I, który panował w latach 69-36 p.n.e.

Pierwsza wzmianka o Królestwie Kommageny w źródłach pisanych pochodzi z 3000 r. p.n.e. Pochodzi z lat 850-tych. Według źródeł asyryjskich nazwa królestwa, które podlegało suwerenności Asyryjczyków i Hetytów, w okresie późnohetyckim brzmiała „Kummuh”. Jako kolonia królestwa asyryjskiego, które wówczas rządziło, państwo to płaciło podatki w formie złota, srebra i drewna cedrowego. Zwłaszcza Kolumbia Brytyjska. W latach 700. mieszkańcy Kommageny zbuntowali się przeciwko Asyryjczykom, lecz bunty te upadły.

przed Chrystusem W latach 600. armie Królestwa Asyryjskiego i Królestwa Egiptu zjednoczyły się i zbuntowały przeciwko Babilończykom, a Królestwo Asyryjskie zostało pokonane w bitwie pod Samostą (Samsat). Mieszkańcy Kommageny żyli więc pod rządami wielu królestw, takich jak Hetyci, Asyryjczycy, Babilończycy, Persowie i Grecy.

Ze względu na strategiczne położenie, kraj ten jest stałym źródłem konfliktów między mocarstwami o sprzecznych interesach. Ponieważ przełęcze Eufratu i Taurusu miały ogromne znaczenie dla państw, które prowadziły działania wojenne na linii wschód-zachód. Jednakże Kommageńczykom udało się utrzymać istnienie wśród potężnych sąsiadów dzięki prowadzeniu wzorowej polityki i właściwej ocenie stosunków.

Mitrydates I, który poślubił Theę, córkę króla Selocidów Antiocha Gyprosa, p.n.e. W 80 r. p.n.e. założył niezależne Królestwo Kommageny i został jej królem. Mitrydates I nadał państwu, które założył, gromadząc swoich przodków – Persów, Macedończyków i inne społeczności zamieszkujące ten region – nazwę „Kommagene”, co po grecku oznacza „Wspólnotę genów” .

Chociaż to Mitrydates I niezależnie założył Królestwo Kommageny, za prawdziwego założyciela państwa Kommageny uważa się Antiocha I, syna Mitrydatesa I. Antioch I wstąpił na tron ​​w p.n.e. Datę 69 pamięta się również jako datę założenia Królestwa Kommageny.

Czynniki, które doprowadziły do ​​powstania Królestwa Kommageny na scenie historycznej: Na przestrzeni dziejów państwo to nawiązywało stosunki z państwami silniejszymi i większymi od siebie, takimi jak Hetyci, Walonowie, Urartyjczycy, Irańczycy, Seleucydzi i Rzymianie, a także zawierało małżeństwa międzydynastyczne. Bliskie stosunki między sąsiednimi krajami nawiązywały się poprzez małżeństwa.

Dzięki drukowaniu dużych ilości pieniędzy rozwinął się handel międzynarodowy. Małżeństwa między rodzinami irańskimi i kommageńskimi również przyczyniły się do wzajemnego uznania prawowitości drugiej strony.

Fakt, że Antioch I wywodził się z trzech różnych plemion: macedońskiego, achemenidzkiego i irańskiego, dawał mu wielki autorytet. Podobnie jak wiele innych królestw panujących w Anatolii, Królestwo Kommageny było kosmopolitycznym królestwem utworzonym przez ludzi z Zachodu i Wschodu.

Król Mitrydates ciężko pracował, aby zjednoczyć tę liczną społeczność. II. Mitrydates zawarł pakt z mitycznymi bogami, aby chronić i wzmocnić Kommagenę.

Królowi udało się zjednoczyć wiele różnych grup poprzez porozumienia z bogami i działania, które jednoczyły ludzi. Kazał wybudować świątynie w każdym mieście swojego królestwa, które nazwał „Temenos”.

W Kommagenie, która zajmowała szczególne miejsce wśród Galacji, Kapadocji i kilku małych państw na wschodzie Anatolii, istniało podejście do sztuki inspirowane sztuką grecką i perską. Mimo że wpływy kultury wschodniej były odczuwalne za panowania króla Mitrydatesa, to za rządów Antiocha dominował styl artystyczny, w którym silnie widoczne były wpływy kultury greckiej.

Podczas wykopalisk prowadzonych w Samsocie (Samsat) odkryto ruiny świątyni zbudowanej z wapienia, otoczonej liśćmi winorośli i winogronami. Motyw ten był bardziej powszechny w okresie hellenistycznym.

Handel był bardzo ważnym źródłem dochodów dla Kommageńczyków. W tym czasie konflikt między Rzymianami i Partami utrudniał handel między Wschodem i Zachodem. Jedynie Kommagena, niezależne królestwo położone pomiędzy tymi dwoma mocarstwami, było akceptowalnym partnerem handlowym zarówno dla Królestwa Partów, jak i Rzymian.

Kupcy z Kommageny potrafili sprzedawać w królestwach Partów i Rzymu wiele towarów, które sprowadzali z Indii, np. przyprawy, różne gatunki zwierząt i chiński jedwab. Znacznie usprawnili również handel międzynarodowy poprzez bicie pieniędzy.

III. Za panowania Antiocha kraj stał się bardzo potężny. Po jego śmierci w 17 r. n.e. rzymski dowódca Germanik przyłączył Kommagenę do rzymskiej prowincji Syrii. Gdy Rzymianie dotarli do Eufratu, próbowali przejąć całkowitą kontrolę nad regionem. Z czasem nasilili swoją presję i stale ingerowali w administrację kraju.

Cesarz rzymski Kaligula IV. Oddał Antiochowi królestwo odebrane jego ojcu, a w 38 r. n.e. Kommagena odzyskała niepodległość. IV. Za panowania Antiocha granice kraju poszerzyły się w kierunku zachodnim. IV. Antioch zdobył znaczną część Cylicji oraz regiony Lakanatis i Lukaonia.

Za panowania Nerona część Wschodniej Anatolii została przekazana Rzymianom przez IV. Został on dany Antiochowi. Rzymski dowódca Wespazjan IV w czasie wojen żydowskich Zdetronizował Antiocha i zakończył niepodległość Kommageny (72 n.e.). W ten sposób kraj został ponownie przyłączony do rzymskiej prowincji Syrii.

W granicach Parku Narodowego Góry Nemrut znajduje się wiele wartości historycznych i archeologicznych z czasów Królestwa Kommageny i Cesarstwa Bizantyjskiego. Najważniejsze z nich to: Tumulus Karakuş, Most Cendere, Arsemia (Stary Zamek), Yeni Kale (Eski Kahta) i Tumulus na górze Nemrut . Spośród nich kurhan Mount Nemrut , stanowisko Arsemia, Most Cendere i Nowy Zamek są chronione jako zabytki archeologiczne.

12 km od Kahty. Kopiec Karakuş znajduje się po lewej stronie drogi do Eski Kahta, na drodze Kahta-Cendere na północy, na wysokości 890 m n.p.m. Został zbudowany przez króla Kommageny Antiocha I jako mauzoleum dla matki jego syna Mitrydatesa, Izjas, i siostry Antiocha. Uważa się również, że kopiec ten został wzniesiony przez Kommageńczyków jako wyraz ich lojalności wobec Rzymu.

Wokół kurhanu znajdują się posągi i płaskorzeźby w stylu doryckim, przedstawiające symbole perskie i hellenistyczne. Na kolumnie południowej; Grobowiec postawiono na prostokątnej podstawie o wysokości około 10 m, a na nim znajduje się kolumna z posągiem orła, od czego mierzący 2,45 m wysokości kurhan wziął nazwę „Karakuş”.

Na jednej z dwóch kolumn po stronie wschodniej znajduje się posąg rzymskiego lwa, który z powodu uszkodzeń znajduje się pod ochroną muzeum, na drugiej zaś znajduje się posąg byka. Kolumny powstały poprzez ułożenie sześciu okrągłych kamieni jeden na drugim na prostokątnych podstawach.

Na północnej kolumnie znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca króla Antiocha I i Heraklesa ściskających sobie dłonie. (Relief: tłoczony)

Ustalono, że w samym środku kurhanu znajdowała się komora grobowa o wysokości około 35 m i szerokości 80 m. Komora grobowa zbudowana z warstw granitu, bazaltu, wapienia i kwarcytu przywiezionych z potoku Kahta, została przykryta tłuczniem i ziemią, tworząc kopiec.

Starożytny most, zbudowany na potoku Kahta (Cendere), odnodze Eufratu, do dziś zachował swoją wspaniałą, 2000-letnią konstrukcję. Znajduje się na 20 km drogi Old Kahta, 10 km na północ od Karakuş.

Most Cendere, uważany za arcydzieło rzymskiej inżynierii, został zbudowany w XV wieku n.e. (198–200), a jego siedzibą było Samsat. Została zbudowana przez Legion Rzymski. Zbudowano ją na cześć żony rzymskiego cesarza Septymiusza Sewera, Julii Donmy, i jego synów, Karkali i Gety, w nawiązaniu do polityki wschodniej, jaką prowadził pod koniec II wieku n.e.

Na 4 nogach mostu znajdują się 4 oddzielne kolumny, a na każdej kolumnie znajdują się napisy potwierdzające cel ich wzniesienia. Pierwsza z tych kolumn przedstawia rzymskiego cesarza Septymiusza Sewera, druga kolumna jego żonę Donmę, trzecia kolumna jego syna Karakalę, a czwarta kolumna jego syna Getę. Syn Septymiusza Sewera, Karkalla, zabił Getę, którego uważał za rywala cesarstwa, i kazał usunąć z mostu kolumnę wzniesioną na jego cześć. Jednak napis nadal znajduje się na swoim miejscu.

Most Cendere, po którym obecnie odbywa się codzienny ruch, ma 117,5 m długości i 7,8 m szerokości. Wysokość kolumn, które powstały poprzez umieszczenie 7 bloków kamiennych na kamiennych podstawach, wynosi 5,95 m. Ponadto wysokość mostu nad poziomem wody wynosi 17,85 m, a odległość między jego dwiema nogami wynosi około 40 m.

Arsemia, pierwsza stolica Królestwa Kommageny, została założona nad rzeką Kahta (Nymphois) przez Arsamesa, przodka króla Antiocha I. Hierothesion, zbudowany przez Antiocha I dla jego ojca (Mitrydatesa Kallinikosa), znajduje się w starożytnym mieście Arsemia, na stromych skałach przy potoku Eski Kahta, na wschód od Nowego Zamku. (Hierothesion: Święte Miejsce Kultu)

Wszystkie sekrety i tajemnice cywilizacji Kommageny zostały rozwiązane dzięki znalezionym tu inskrypcjom. Napis ten jest największą grecką inskrypcją i ma długość 158 m. Książka ma 17 stron i zawiera informacje na temat dynastii, polityki i wierzeń Antiocha I.

Na inskrypcji widnieje tytuł „ Antoch Wielki i Wzniosły ”. Pierwsza część inskrypcji wyjaśnia, w jaki sposób powstało miasto Arsemia. Szczególnie uderzającym punktem tej sekcji jest to, że inskrypcja wyjaśnia rolę zasobów naturalnych w powstawaniu miasta.

„……..Wypływa z piersi strumienia Kahta i nawadnia ziemię po obu jego stronach swoją żyznością……. Poniższe stwierdzenie uznaje się za najbardziej zwięzłe zdanie opisujące obfitość wody w Górnej Mezopotamii . Warto również zwrócić uwagę na fakt, że w tej sekcji szczegółowo wyjaśniono impulsy ochronne w budowie miasta. W dalszej części inskrypcji król Antioch podaje informacje o zapasach miasta utworzonych na wypadek ataku.

Ostatnia część inskrypcji zawiera informacje o tym, w jaki sposób król i jego ojciec, król Kallinikos, zostaną upamiętnieni po jego śmierci, a także w jaki sposób odbędą się te uroczystości.

W starożytnym mieście Arsemia znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca scenę uścisku dłoni (dexiosis) Mitrydatesa Kallinikosa i I. Antiocha, płaskorzeźba przedstawiająca scenę uścisku dłoni boga Heraklesa i Mitrydatesa Kallinikosa, komnaty skalne i ruiny należące do królewskiego miasta.

Płaskorzeźba przedstawiająca scenę uścisku dłoni Mitrydatesa Kallinikosa i Antiocha I znajduje się w odległości około 100–120 m od wejścia na teren obiektu. Znajduje się na północnym zachodzie. Do dziś przetrwała jedynie dolna połowa płaskorzeźby. Płaskorzeźbę przedstawiającą uścisk dłoni odkryto w 1951 r. w wyniku wykopalisk prowadzonych przez Friedricha Karla Dornera.

Na odwrocie reliefu znajduje się również napis mówiący, że Antioch I ustanowił dwóch oddzielnych kapłanów, aby służyli ludziom przybywającym na uroczystości obchodzone w imię Mitrydatesa – Apollina – Heliosa – Hermesa.

Na południowym zboczu Arsemii znajduje się wysoka, kopulasta komora skalna wykuta w masywie skalnym. Obszar ten znajduje się na północny zachód od miejsca, w którym uścisnęli sobie dłonie Mitrydates Kallinicus i Antioch I. Wysokość tej komory skalnej wynosi 2,46 m. wynosi 10 m. Do niewielkiego obszaru można dotrzeć przez długi tunel ze schodami o 14 stopniach w dół.

Obszar ten ma powierzchnię około 50–60 m. Na północnym wschodzie świątyni znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca uścisk dłoni boga Heraklesa i Mitrydatesa Kallinikosa, odzianych w królewskie szaty, wyrzeźbiona z wielką starannością i wspaniałością na płycie wykonanej z twardego, krystalicznego wapienia. W dolnej części rzeźby występuje nachylenie 35º i głębokość 158 m pod ziemią. Istnieje przejście skalne, które prowadzi głęboko w ziemię.

Gdy udasz się na teren, na którym znajduje się miasto, natrafisz na same ruiny. Uważa się, że zachodnia część tego obszaru, która uległa znacznym przekształceniom w późnym okresie hellenistycznym, okresie bizantyjskim i średniowieczu, w okresie hellenistycznym pełniła funkcję terenu ceremonialnego. Schody prowadzące na teren imprezy były na tyle szerokie, aby uczestnicy uroczystości mogli łatwo po nich wchodzić i schodzić. Miasto, po którym do dziś pozostały tylko ruiny, było ważnym ośrodkiem miejskim Królestwa Kommageny.

26 km od Kahty. Zamek Kahta położony jest na północy, naprzeciwko Starego Zamku, we wsi Kocahisar. Rzeka Kahta przepływa między dwoma zamkami.

Zbudowano ją na wzgórzu o wysokości 300-350 m na skraju rzeki Kahta. Na terenie zamku znajduje się meczet, łaźnia, sklepy i zbiorniki na wodę. Zamek ma tylko jedno wejście.

Zamek Kahta góruje nad okolicą, na której się znajduje. Do zamku nie można dostać się od strony doliny. W zamku znajdują się schody wiodące w dół do rzeki Kahta. Droga ta prowadziła do małego fortu, który zaspokajał zapotrzebowanie zamku na wodę. Ponadto zbudowano gołębniki, które przetrwały do ​​dziś w nienaruszonym stanie. Struktury te pokazują, jak wyglądała komunikacja w tamtych czasach.

Zamek, który pełnił również funkcję centrum administracyjnego Królestwa Kommageny, pochodzi z okresu Mameluków. Z arabskich inskrypcji na ścianach można wywnioskować, że zamek został zbudowany i odnowiony przez sułtana mameluckiego Kalawna (1279–1290), jego syna Eşrefa Halila (1290–1293) i jego brata Eşrefa Halila (1293–1341) w podanych datach.

Zamek Kahta remontowano w okresie osmańskim, za panowania Mahmuda I i w okresie republiki w latach 1968–1975. Zamek, który obecnie znajduje się w bardzo zaniedbanym stanie, jest miejscem odwiedzanym przez wielu turystów krajowych i zagranicznych.

Góra Nemrut oddalona jest od Adıyaman o 86 km. Jest przedłużeniem pasma górskiego Taurus na wschodzie.

Góra Nemrut, zwana ósmym cudem świata, ma wysokość 2150 m, a na jej szczycie znajduje się kopiec utworzony z ułożonych na sobie małych, tłuczonych kamieni o objętości 30 000 m³. Jest to wspaniałe centrum kulturalne i turystyczne położone na wysokim poziomie. Kopiec 50 m. Wysokość obiektu wynosi 5×8 m, a środek ma wymiary 5×8 m. w wymiarach podstawy i 2,40 m. Zakłada się, że jest to pomieszczenie o wysokości 100 cm i że znajdują się w nim grobowce Antiocha I, jego ojca Mitrydatesa Kallinikosa i niezidentyfikowanego króla Kommageny.

Król Antioch chciał, aby to miejsce było hierothesionem, a także ośrodkiem, w którym mógłby szerzyć się jego światopogląd. W młodości Antioch I podróżował do wielu obcych cywilizacji i studiował sposób myślenia zamieszkujących je społeczności.

Podczas tych podróży szczególnie interesował się sztuką i strukturami myślowymi cywilizacji persko-partyjskiej i grecko-rzymskiej, a także poznał szczegóły filozofii buddyzmu. Pod wpływem tych wszystkich wpływów król Antioch I stworzył dla siebie inny świat i ogłosił te poglądy swemu ludowi w przemówieniu zwanym „ Nomes ”, które nazwał „ Świętym Prawem ” i kazał spisać, rzeźbiąc w kamieniach z tyłu posągów bogów na tarasach. Przemówienie to, napisane greckimi literami, składa się z 237 wersów.

Kurhan otoczony jest trzema tarasami, na których odbywały się uroczystości ku czci Antiocha I. Obszary te nazywane są tarasami wschodnim, zachodnim i północnym, a na tarasach wschodnim i zachodnim; Jest to konstrukcja o wysokości 8-10 m i wadze 7-8 ton, stworzona przez ułożenie rzędami 8-10 ciętych kamieni jeden na drugim. Znajdują się tam wspaniałe posągi, płaskorzeźby i inskrypcje.

Rzeźby rozmieszczone są w tej samej kolejności na obu tarasach. Od lewej do prawej: Bóg - sam król Antioch I, obok niego stoi Bogini Matka kraju, Kommagena, w środku znajduje się główny bóg Zeus, obok Zeusa Apollo - a po prawej stronie znajduje się Herakles. Po obu stronach posągów symetrycznie umieszczono posągi orła i lwa.

Lew, król zwierząt, symbolizuje władzę na ziemi, a orzeł, posłaniec bogów, symbolizuje władzę niebiańską.

Antioch I, znajdujący się w pierwszym rzędzie na południowym krańcu wschodniego tarasu, ma na głowie pięcioramienne nakrycie głowy z diademem (królewską koroną) i wstążkami. To nakrycie głowy noszone przez królów nazywano „tiarą”. Podobnie jak inni mężczyźni, nosi perskie buty i trzyma w lewej ręce bukiet tamaryszków, podobnie jak Zeus i Apollo.

Podczas pierwszych badań (Humann i Punchstein) stwierdzono, że głowa posągu na południowym krańcu brakuje, ale przypuszczano również, że posąg ten nie został dokończony. Jednakże podczas wykopalisk przeprowadzonych w 1953 roku głowę posągu znaleziono za tronem.

Tuż obok króla Antiocha I znajduje się bogini matka kraju, Tycha-Fortuna, znana również jako Płodna Kommagena. Znana również jako Bogini Argende, ta statua jest jedyną postacią kobiecą w panteonie. Bogini jest jedyną postacią, której głowa pozostała nienaruszona na ramionach aż do początku lat 60. XX wieku.

Nosi himation i długie buty na nogach, w lewej ręce trzyma wieniec pełen owoców i kwiatów, a w prawej trzyma kosz owoców, z których część spadła jej na kolana.

Głowa boga Zeusa, o której uważa się, że spadła podczas trzęsienia ziemi i która znajduje się pośrodku gigantycznych posągów na wschodnim tarasie, stoi pionowo w pobliżu południowo-zachodniego narożnika dziedzińca.

Na głowie Zeusa, wykonanej z dwóch bloków kamiennych, znajduje się perska tiara z diademem, którego wierzchołek jest pochylony do przodu. Rzeźby przedstawiające błyskawice na diademie odróżniają głowę Zeusa od pozostałych. Ma brodę, która zakrywa całą twarz. Pęczek drzew tamaryszkowych, który trzyma w lewej ręce, symbolizuje święty ogień zapalany podczas ceremonii ofiarnych w religii persko-mitryjskiej.

Obok Zeusa, po jego lewej stronie, znajduje się postać Apolla. Głowa Apollina znajduje się tuż pod posągiem na dziedzińcu. Jej tiarę wymieniono w 1998 roku. Część spadła z ramienia Apollina i leży tuż za tronem.

Głowę Apolla i wysoką perską tiarę wyrzeźbiono z dwóch oddzielnych bloków, oddalonych od siebie o 20 cm. Mocuje się go za pomocą okrągłego kołka o tej samej średnicy. Podobnie jak Zeus, Apollo również nosił tunikę z długimi rękawami i płaszcz. Ma na sobie również spódnicę przypominającą fartuch i krótkie buty, a w lewej ręce trzyma bukiet tamaryszku.

Po prawej stronie znajduje się posąg Heraklesa. Herakles jest w pełni ubrany, tak jak inni bogowie. Głowa posągu stoi pionowo obok głowy Apolla, po północnej stronie dziedzińca. Ma brodę jak Zeus. Jednak nosi inny diadem i tiarę.

Posągi bogów kończą się niskim i długim postumentem, mniej więcej na poziomie pierwszego stopnia tronów na obu tarasach. Oba postumenty zdobią gigantyczne posągi zwierząt, przedstawiające strażników – lwy i orły – symbolizujące władzę. Jednakże grupa znajdująca się na południowym krańcu wokół króla Antiocha była całkowicie rozproszona.

Na tarasie zachodnim, w odróżnieniu od tarasu wschodniego, znajdują się płaskorzeźby wykonane z piaskowca przedstawiające sceny przedstawiające Antiocha I ściskającego dłoń (dexiosis) bogini Kommageny, boga Zeusa i boga Apolla. Również horoskop dla Lwa jest inny. Horoskop ten jest najstarszym znanym dotychczas horoskopem.

Widoczny jest na nim układ 19 gwiazd na ciele lwa i trzech planet (Jowisza, Merkurego, Marsa) oraz półksiężyc na piersi. Według niektórych badaczy kombinacja ta wskazuje na datę wstąpienia Antiocha I na tron, a według innych – datę założenia góry Nemrut.

Główne posągi na Tarasie Zachodnim są identyczne jak posągi na Tarasie Wschodnim, z wyjątkiem bardzo drobnych szczegółów. Ten sam napis kultowy (Nomos), który znajduje się na posągach na tarasie wschodnim, powtórzony jest za posągami na tarasie zachodnim. Prawie wszystkie ciała bogów siedzących na tronach zostały poćwiartowane i rozrzucone po podłodze dziedzińca. Zgodnie z układem architektonicznym bogini Tyche lub bogini Kommagena siedzi obok Antiocha.

Również w tej figurze żaden z elementów znajdujących się powyżej trzeciego etapu nie jest na swoim miejscu. Części bogini rozrzucone są na podłodze dziedzińca. Jego głowa znajduje się obok głowy Antiocha. Zeus siedzący na tronie znajduje się znów pośrodku.

Podobnie jak Apollo, Herakles i inni bogowie na południe od Zeusa, on również nosi buty w stylu perskim. Diadem zdobiony jest płaskorzeźbą, kształtami okrągłymi i rombowymi. Wszystko, co pozostało z posągu Artagnesa, Heraklesa i Aresa znajdującego się na południowym krańcu rzędu posągów bogów, to pokruszone kawałki najniższego rzędu tronu.

Głowa Heraklesa znajduje się teraz daleko od ciała, mniej więcej w środku dziedzińca. Rzeźby zwierząt na tarasie zachodnim również uległy poważnemu uszkodzeniu.

Otwory znalezione na skroniach głów posągów i na bokach niektórych bloków wskazują, że części te wykonano na ziemi, a następnie umieszczono na ciele. Aby ograniczyć ilość kamieniarki w trakcie tworzenia posągów, bloki tworzące ich korpusy pozostawiono puste. Środkową część podstaw posągów również opróżniono i wypełniono gruzem wapiennym. Staranne łączenie bloków bez użycia zaprawy miało również zapewnić odporność na trzęsienia ziemi.

Otwory znalezione na skroniach głów posągów i na bokach niektórych bloków wskazują, że części te wykonano na ziemi, a następnie umieszczono na ciele. Aby ograniczyć ilość kamieniarki w trakcie tworzenia posągów, bloki tworzące ich korpusy pozostawiono puste. Środkową część podstaw posągów również opróżniono i wypełniono gruzem wapiennym. Staranne łączenie bloków bez użycia zaprawy miało również zapewnić odporność na trzęsienia ziemi.

Ponad 50 kamiennych stel (nagrobków) ozdobionych wizerunkami przodków króla Antiocha I leży nierozstawionych na ziemi między tarasem wschodnim i zachodnim, w obszarze zwanym Tarasem Północnym. Na Tarasie Północnym, gdzie znajdują się kamienne stele, kapłani Kommageny zostawiali przyniesione przez siebie napoje i jedzenie, aby ofiarować je bogom, a następnie udawali się na inne tarasy.

Antioch I opisał to wspaniałe dzieło, które zbudował, w następujący sposób: „ Zbudowałem ten Hierothesion jako wyraz wdzięczności bogom i moim ubóstwionym przodkom za ich widoczną pomoc. Uczyniłem literaturę taką, jaka była odpowiednia dla moich przodków i dla mnie samego. "

Odkrycie kurhanu na szczycie góry Nemrut, usypanego przez króla Kommageny Antiocha I, nastąpiło pod koniec 1881 roku. Według niemieckiego konsula pomocniczego w Izmirze, Pruska Królewska Akademia Nauk w Berlinie, na szczycie wschodnich gór Taurus w Niemczech znajdowało się wiele rzeźb Królestwa Asyryjskiego. Karl Sester pracował jako inżynier przy budowie dróg w Diyarbakir.

Według Karla Sestera te gigantyczne rzeźby znajdowały się na dwóch tarasach i były oddzielone od siebie wzgórzem. Karl Sester uważał, że ruiny te mogą należeć do królestwa asyryjskiego, które wcześniej panowało w tym regionie. Niektórzy członkowie akademii, którzy przeczytali te artykuły, wyrazili odmienne opinie ze względu na brak jakichkolwiek informacji na temat tych prac archeologicznych i nie interesowało ich, co zostało powiedziane.

Słynny niemiecki oficer Helmut von Moltke przeprowadził badania kardograficzne w Malatyi i jej okolicach na wniosek Pałacu Osmańskiego. W tamtym czasie nie otrzymał żadnych informacji o historycznych artefaktach znajdujących się na szczycie góry Nemrut. Moltke, który później został wybrany Honorowym Członkiem Berlińskiej Akademii Nauk, zadbał o zebranie informacji o starożytnych ruinach podczas swoich podróży po Anatolii. W 1881 r. wysłał list do Berlińskiej Akademii Nauk.

Członkowie Akademii postanowili zbadać prawdziwe aspekty raportu Karla Sestra. W tym celu Otto Puchstein i Karl Sester zostali przydzielone do oświetlania tego problemu i znaleźli pierwsze ważne informacje o górze Nemrut 4 maja 1882 r.

Otto Puchstein, jeden z dwóch naukowców przydzielonych do oświetlania tematu, zdał sobie sprawę, że Herakles, grecki bóg Herakles, grecki Bóg, zawsze był opisywany przez taki lobut. Następnie przeanalizował napisy zapisane w greckich literach na tarasach.

Dlatego zdecydował, że te posągi na górze Nemrut nie mają związku z królestwem asyryjskim i że należało do późniejszego okresu. Po długich i intensywnych badaniach udało mu się przeanalizować początek napisów, a przodkowie tych tekstów doszli do wniosku, że należą one do królestwa Kommagene , królestwa perskiego i macedońskiego.

Kiedy Otto Puchstein badał później historyczne źródła starożytnego wieku, syn tajemniczego grobowca tej wspaniałej świątyni na szczycie góry Nemrut, syna księżniczki Seleukos i króla Syrii, o którym wspomniano z przydomkiem gripos (zaczepem). Stwierdził, że wnukiem Antiokhos był król Antiochos I. W inskrypcjach napisanych przez Antiokhos I zrozumiało, że słowo „Hierothesion ında, co oznacza nieznane miejsce, co oznacza miejsce, które ukrywa coś świętego w celu opisania sanktuarium.

Kiedy Karl Sester i Otto Puchstein opuścili górę Nemrut 8 listopada 1882 r., Otrzymali pełną kopię napisów. Ujawnili także, że szczyt, który jest główną cechą góry, to wzgórze wykonane przez ludzką rękę. Ci dwaj naukowcy, którzy byli członkami Berlin Academy of Sciences, przeprowadzili się do Berlina 16 lipca 1882 r.

Później, z udziałem Otto Puchsteina w 1893 r., Druga podróż została podjęta na górę Nemrut pod kierunkiem Humanna. W tym samym czasie rząd osmański mianował Osmana Hamdiego Beya, dyrektora Muzeum-I Humayun w celu zbadania zabytków na górze Nemrut i oświetlenie różnych problemów związanych z tym tematem.

Osman Hamdi Bey przeprowadził swoje pierwsze wykopaliska i badania w tych obszarach w maju 1893 r. Po powrocie opublikował wyniki wykopu w Stambule w tym samym roku ze zdjęciami. To była pierwsza ważna publikacja jego archeologii i tyrkiye.

W latach 50. i 70. amerykańska Theresa Goell, Friedrich Karl Dörner w latach 80. i wreszcie Prof.D. Doktorze Sencer şahin przeprowadził badania naukowe na Mount Nemrut. W ostatnich badaniach badania geofizyczne sugerują, że komora grobowca króla może znajdować się na linii blisko szczytu pod tumulusem i na linii zdefiniowanej jako „Oś Zeusa ..

(Ten artykuł oparty jest na tezy opublikowanej w 2004 r. Następujące problemy są rozwiązywane z czasem.)

Problemy z infrastrukturą górską Nemrut

Zapytany do gości: „Z jaką usługą najbardziej czujesz się w Parku Narodowym?” Większość odwiedzających odpowiedziała na infrastrukturę (woda, toaleta, energia elektryczna, parking itp.).

Problemy z toaletą i wodą są jednym z problemów z infrastrukturą, przed którymi stoi odwiedzający Park Narodowy Nemrut Mountain . W okolicy są używane tylko miejsca (Karakuş tumulus, Cendere Bridge, Arsemia, New Kale i Nemrut Mountain Tumulus).

Zwłaszcza Nemrut Mountain Tumulus jest odwiedzany przez setki ludzi w tym samym czasie podczas zachodu słońca i porodu słońca. W jednej wywiadach i obserwacjach przeprowadzonych przez odwiedzających widać, że istniejące toalety nie były wystarczające.

Problemy z czyszczeniem górskim Nemrut

6 %odwiedzających stwierdziło, że najbardziej niewygodne są usługi czyszczące w Parku Narodowym. Brak regularnego systemu zbierania śmieci w osadach w Parku Narodowym oraz w obszarach używanych przez odwiedzających intensywnie powoduje niezdrowe środowiska i nieprzyjemne obrazy w lecie. Chociaż śmieci zgromadzone w Arsemii i Górze Nemrut są systematycznie zbierane przez Dyrekcję Parku Narodowego, śmieci zgromadzone w Karakuş tumulus, wokół mostu Cendere, a nowy zamek nie można regularnie zbierać.

Problemy z parkingiem górskim Nemrut

Problem parkingowy w Mount Nemrut Mountain National Park stanowi również ważną część problemów z infrastrukturą. Liczba odwiedzających, którzy zwiększają się każdego roku, przynosi ten problem. Zwłaszcza w Karakuş tumulus zaobserwowano, że goście zbliżyli się do narzędzi i dzieł archeologicznych i tumulus. Problem parkingowy istnieje również w obszarze wokół mostu Cendere, w nowym zamku, w Arsemii i Nemrut Mountain Tumulus, który jest używany bardziej intensywnie niż te obszary.

Problemy z promocją gór

Ważne jest również, aby użytkownicy, którzy odwiedzają obszar Parku Narodowego, w najlepszy sposób skorzystają z tego obszaru i mieli informacje o tej dziedzinie. Jest to również związane z faktem, że parki narodowe pełnią swoje funkcje naukowe i edukacyjne przeciwko użytkownikom.

W rzeczywistości 16 %odwiedzających uczestniczących w ankiecie stwierdziło, że czuli się niekomfortowo z powodu braku usług promocyjnych i wytycznych .

19 %odwiedzających parku narodowego wymaga poprawy usług promocyjnych i wytycznych. Ponadto goście wchodzące na parking, płacąc określoną opłatę za pomocą drzwi wstępnych, nie są dystrybuowane z żadnymi broszurami, broszurami lub polami. Odwiedzający, którzy chcą mieć informacje o tej dziedzinie, są zmuszeni kupić broszury sprzedawane w Nemrut Mountain Tumulus, budynkach serwisowych Arsemia i wokół mostu Cendere w wysokich cenach.

Nemrut Mountain Wprowadzające problemy z płytami

Chociaż istnieją pewne płytki promocyjne i stymulujące w niektórych obszarach użytkowania w obszarze Parku Narodowego, są one niewystarczające, zaniedbane i nie nadają się do historycznej i naturalnej konsystencji tego obszaru. Ogólna promocja tych obszarów została wykonana w języku angielskim i tureckim w historii tych obszarów w tablicach informacyjnych znalezionych w Karakuş tumulus, Cendere Bridge, Arsemia, New Kale i Nemrut Mountain Tumulus. Podczas wywiadów z gośćmi stwierdzono, że potrzebne są bardziej szczegółowe informacje o pracach.

Problemy z transportem górskim Nemrut

W centrum Adıyaman oraz na drogach transportowych łączących miasto z innymi prowincjami nie ma wystarczających wskazówek i znaków pouczających. Jest jednak ważny niedobór, że nie ma wystarczającej ilości informacji na temat tych znaków, a niektóre z nich nie są napisane w języku angielskim. Niedobór ten powoduje lokalnych i zagranicznych turystów, którzy chcą odwiedzić Park Narodowy Nemrut Mountain , który jest międzynarodowym znaczeniem, aby mieć trudności z osiągnięciem wartości w terenie.

Problemy z zakwaterowaniem górskim Nemrut

Krajowi i zagraniczni iWaretiści, którzy odwiedzają ten obszar ze względu na niewystarczające obiekty zakwaterowania służące w granicach obszaru badawczego i którzy zwiększają się każdego roku, na ogół przebywają w centrum miasta Adıyaman i Kahcie. Po zbadaniu statusu obiektów turystycznych w regionie widać, że obiekty te nie mają zdolności i jakości, aby reagować na odwiedzających przybywających do regionu.

Nemrut Problemy ochrony gór

Artefakty archeologiczne, które stanowią wartości zasobów Parku Narodowego i zapewniają, że obszar stał się parkiem narodowym, nie mogą być skutecznie chronione. Od 1880 r. Dziedzictwo kulturowe, które było na poziomie międzynarodowym, od lat jest pod presją zarówno człowieka, jak i przyrody. Z powodu klęsk żywiołowych i warunków klimatycznych prace są bardziej uszkodzone każdego dnia.

Prace znalezione w Nemrut Mountain Tumulus i Arsemia są chronione przez niewystarczającą liczbę urzędników. Nie ma usługi ochrony w Karakuş Tumulus, Cendere Bridge i New Castle.

Nemrut Mountain Problems Operating

Kolejny problem to brak kontrolowanego i centralnego wejścia do parku górskiego Nemrut Mountain Park. Wchodzenie na parking z 8 różnych punktów (Kahta, Doluca, Sincik, Kocahisar-çamlık, Yoltıtı, Karadut-şahintepe, Gerger i Malatya) utrudnia kontrolę i nadzór. Z drugiej strony w arsemii i tumulus Nemulus znajdują się tylko jednostki kontroli wejściowej.

Jeśli zastanawiasz się nad Mount Nemrut, spójrz na poniższą listę. Jeśli wrócisz z Mount Nemrut bez tego, nie odkryjesz go w pełni!

• Wędruj po lokalnych handlowcach

Przed wspinaniem się na szczyty handlowcy w dzielnicy Kahta i okolicznych wioskach. Oprócz autentycznych ręcznie robionych przedmiotów czekają pyszne lokalne przepisy!

• Obserwuj wschód słońca i zachód słońca

Oglądanie wschodu i zachodu słońca na górze Nemrut jest jak sen. Harmonia żółtych i czerwonych tonów ze sobą fascynuje. Zwłaszcza widok zachodu słońca na szczycie nie jest jak nic!

• Idź na zachód i północne tarasy

Rzeźby znajdują się na zachodzie i północnych tarasach góry. Tutaj uwzględniono wytłoczone stele ważnych nazw dynastii Kommanene.

• Zrób piknik w cieniu historii

Po zakupie biletów na górę istnieje również prawo do pozostania na wzgórzu. Więc jeśli zabierzesz ze sobą namiot, możesz zostać tutaj. Nie zapominając, pogoda jest tak zimna w nocy. Jest to więc ważny szczegół, który utrzymuje grube sukienki obok.

Źródła:

Aby zobaczyć pola kempingowe Adıyaman na mapie i dowiedzieć się, jaka jest odległość do Twojej lokalizacji, możesz odwiedzić naszą mapę pól kempingowych Adıyaman i mapę miejsc do odwiedzenia w Adıyaman, aby uzyskać przewodnik turystyczny po Adıyaman .

Aby zapoznać się ze wszystkimi naszymi artykułami na temat Adıyaman, odwiedź naszą stronę Adıyaman Outdoor, Tourism and Travel Guide (Przewodnik po turystyce, plenerze i podróżach po Adıyaman) .

Aby uzyskać szczegółowe informacje na temat kempingów i karawaningu oraz zobaczyć wszystkie nasze artykuły, możesz odwiedzić naszą stronę TurkeyOutdoor Camping Guide .

Środki ostrożności w sportach na łonie natury i aktywnościach na świeżym powietrzu

• Podczas wszelkich zajęć na świeżym powietrzu i sportów uprawianych na łonie natury Twoim priorytetem jest bezpieczeństwo. Żaden artykuł ani film nie zastąpi odpowiedniego szkolenia praktycznego i osobistego doświadczenia.
• Zwłaszcza w przypadku ekstremalnych sportów uprawianych na świeżym powietrzu, za swoje bezpieczeństwo odpowiadasz przede wszystkim Ty. Zawsze stawiaj na pierwszym miejscu swoje osobiste bezpieczeństwo oraz harmonię i bezpieczeństwo zespołu, w którym jesteś.
• We wszystkich przypadkach bądź po stronie natury , dbaj o czystość środowiska i nigdy nie krzywdź dzikich zwierząt ani przyrody, w której żyją.
• Odkrywając piękno natury i historii, warto zwrócić uwagę na kilka ważnych kwestii, aby mieć pewność, że Twój urlop będzie przyjemny i bezpieczny. Przed wyjazdem dokładnie zapoznaj się z obszarem, do którego się wybierasz, sprawdź warunki pogodowe i zabierz ze sobą odpowiednie ubrania. Nigdy nie niszcz miejsc naturalnych, historycznych i turystycznych. Nie zostawiaj śmieci tam, skąd przychodzisz, zabierz je tam, skąd przyszedłeś, w workach lub wrzuć do pojemnika na śmieci.
• Jeśli planujesz wycieczkę pośród natury, kemping lub inną aktywność na świeżym powietrzu, pamiętaj, aby spakować cały niezbędny sprzęt .
• W Turcji często obowiązują zakazy wstępu do lasów i niektórych obszarów chronionych, a na osoby niestosujące się do nich nakładane są kary administracyjne . Należy potwierdzić aktualne zakazy wstępu do lasu wydane przez regionalne dyrekcje leśnictwa w poszczególnych prowincjach.
• Technicznie rzecz biorąc, wszystkie zajęcia na świeżym powietrzu wymagają wcześniejszego zezwolenia. Nasza rada dla naszych czytelników, biwakowiczów, miłośników pieszych wędrówek i wszystkich osób uprawiających sporty na świeżym powietrzu jest taka, aby przynajmniej zadzwonili do organów ścigania i poinformowali ich o aktywnościach na łonie natury i trasach, które będą pokonywać, przed rozpoczęciem aktywności.
• Twoje opinie, przemyślenia, sugestie i prośby dotyczące przyrody i aktywności na świeżym powietrzu są dla nas cenne. Możesz śmiało do nas napisać.

Życzymy przyjemnej i bezpiecznej przygody na łonie natury! 🚴‍♀️⛺🌳🌲🚵‍♂️🏞️🌿🌄