Vilma Fuentes: Macierzyństwo w kryzysie
Vilma Fuentes
L
spadek wskaźnika urodzeń We Francji sytuacja ta niepokoi zarówno władze, jak i ekspertów demograficznych. Liczba urodzeń spadła do najniższego poziomu od zakończenia II wojny światowej. Sytuacja jest niepokojąca, ponieważ, mimo spadku wskaźnika urodzeń, średnia długość życia rośnie, co oznacza, że będzie mniej osób pracujących, które mogłyby utrzymać osoby starsze.
Obecny wskaźnik urodzeń wynosi 1,6% na parę. Nie oznacza to, że kobiety rodzą jedno dziecko w pełni rozwinięte, a drugie pozbawione części nóg lub wszystkich ramion. Liczby po prostu zliczają porody i rozdzielają je między liczbę potencjalnych par. Statystyki są równie abstrakcyjne, co nieludzkie.
Zanim przejdziemy do tworzenia zachęt mających na celu rozbudzanie pragnienia ojcostwa i macierzyństwa, warto zacząć od pytania, dlaczego wskaźnik urodzeń spada.
Badania ankietowe na ten temat dostarczają różnych, mniej lub bardziej jednoznacznych odpowiedzi na temat powodów, dla których pary decydują się na zmniejszenie liczby dzieci. Powody te różnią się oczywiście w zależności od gospodarstwa domowego, lokalizacji geograficznej, wieku pary, sytuacji ekonomicznej, religii, aspiracji finansowych, intelektualnych i innych. Praktykująca rodzina katolicka będzie miała więcej potomstwa niż świecka. Małżeństwo między muzułmanami stworzy jeszcze większą rodzinę.
Kolejnym ważnym czynnikiem jest edukacja seksualna. Stosowanie antykoncepcji jest bardziej powszechne w miastach niż na wsi, a w stolicach niż na prowincji.
Inną przyczyną tego spadku jest dążenie wielu kobiet do osiągnięcia sukcesu zawodowego, co ogranicza prokreację, jeśli nie wyklucza jej z kobiecych planów.
Jedną z przyczyn spadku wskaźnika urodzeń jest niechęć znacznej części mężczyzn do opieki nad dziećmi, podczas gdy ich żony pracują. Najwyraźniej, bez uogólniania, czułość ojcowska we Francji jest mniejsza niż czułość macierzyńska.
Jedną z niepokojących konsekwencji jest zastępowalność populacji. W rzeczywistości populacja imigrantów ma tendencję do rozmnażania się w większym stopniu niż populacja pochodzenia francuskiego, co w dłuższej perspektywie doprowadziłoby do tego, że większość potomków Arabów wyznaje religię muzułmańską i ma zwyczaje odmienne od zachodnich: to znaczy delegowanie kobiet do sfery domowej, obowiązek zakrywania twarzy przez kobiety, możliwość poślubienia przez mężczyzn kilku żon…
W swojej powieści z 2015 roku zatytułowanej „Poddanie” , którą niektórzy uważają za niemal proroczą narrację, pisarz Michel Houellebecq śledzi losy nauczyciela we francuskiej republice, gdzie islamizacja zyskuje coraz większe znaczenie i ostatecznie dominuje w sferze edukacji. Bohater musi zdecydować między przejściem na islam i korzystaniem z niekwestionowanych przywilejów w swoim zawodzie a zachowaniem religii i utratą pracy na uniwersytecie. Nowa religia oferuje mu korzyści, takie jak poligamia, ale będzie on podlegał porządkowi narzucanemu przez muzułmańskie bractwo
. Houellebecq pozostawia niezdecydowanemu bohaterowi otwarte możliwości. W powieści wyraźnie widać sytuację, w jakiej znalazłyby się kobiety: uwięzienie w haremach, zasłonięcie twarzy, całkowity brak możliwości przeżycia przygody lub zrobienia kariery zawodowej.
Houellebecq umiejscowił swoją powieść w szczególnym kontekście politycznym, w którym w środowisku uniwersyteckim dominuje Bractwo Muzułmańskie.
We współczesnej Francji prawdziwym zagrożeniem jest spadający wskaźnik urodzeń wśród Francuzów, co otwiera pole do popisu rodzinom imigrantów, które praktykują religię muzułmańską i mają zazwyczaj wyższy wskaźnik urodzeń niż pary francuskie.
Jeśli chodzi o mnie, jest dla mnie oczywiste, że moja kobieca pozycja sprawia, że religia ograniczająca kobiety do sfery domowej jest dla mnie nie do przyjęcia. Tak dla tak zwanych krajów Trzeciego Świata, ale zdecydowanie nie dla wierzeń, w których kobiety są podporządkowane.
jornada
