McKenzie Wark i jej autobiografia epistolarna: płeć, piękno i transseksualizm

Pisanie listu wymaga improwizacji, popisu polegającego na zabawie słowami w celu przekazania tego, co chcesz powiedzieć. Gatunek epistolarny jest także rodzajem monologu ; Listy są niekiedy zbyt intymne i podejrzewamy, że nie są adresowane do adresata, lecz że autor pisze je, aby rozwiązać lub po prostu zastanowić się nad jakimś trwającym dramatem lub konfliktem.

McKenzie Wark powołuje się na drugą osobę, aby stworzyć nieciągłą i epistolarną autobiografię w książce Miłość i pieniądze, seks i śmierć (Caja Negra Editora). Nacisk na drugą osobę jest kluczowy, ponieważ chociaż autorka nawiązuje do byłych kochanków, partnerów lub siebie samej z przeszłości lub przyszłości, możemy sądzić, że chodzi o jedną osobę (jej lub jej matkę, według jej własnego wyznania) w swego rodzaju fikcyjnym monologu wewnętrznym.

Format listu pozwala jej eksperymentować z hybrydowym gatunkiem , który pozwala jej przejrzeć własne doświadczenie transformacji z mężczyzny w kobietę, definiowanej w żartobliwy sposób, gdy twierdzi, że „transformacja służy temu, aby uchronić się przed nudą” lub bardziej politycznie, gdy rozumie swoją decyzję jako sposób „edycji swojej relacji z historią”.

Kategoria trans wpisuje się w praktykę pisania jako efekt bricolage’u przypominający pojęcie baroku Severo Sarduya, kiedy kubański poeta opisuje transwestytyczną organizację ciała jako zbiór różnych części , rodzaj Frankensteina, który jest aktualizowany i odtwarzany w każdym podmiocie.

Z drugiej jednak strony, profesor studiów kulturowych i mediów w New School for Social Research w Nowym Jorku rozumie, że w jej własnych przemyśleniach jest coś staromodnego, że być może jesteśmy świadkami najnowszych teoretycznych lub biograficznych wrażeń na temat doświadczenia, które za kilka lat stanie się całkiem powszechne lub zwyczajowe.

„Edycja własnego ciała” to kolejne wyrażenie, które obejmuje akt przejścia poprzez pisanie, wymyślanie nowej płci, zmianę istoty ciała i płci , generowanie substytucji; wszystko można zobaczyć i odczytać z tej transseksualnej kondycji jako stanu otwartego, nieprecyzyjnego, niestabilnego.

McKenzie Wark zdecydowała się na zmianę płci po czterdziestce. Miała kilku partnerów i dzieci , wiodła życie akademickie i korzystała z pewnych przywilejów klasowych, na które zawsze wskazywała, aby potwierdzić, że bez względu na to, jak trudno było w jej sytuacji, ludzie wykluczeni rasowo i biedni cierpieli o wiele bardziej lub po prostu nie udało im się przetrwać.

Jednak zmiana płci w średnim wieku prowadzi do ponownego przemyślenia relacji w kontekście miejsca, jakie ta zmiana tworzy w otoczeniu, zwłaszcza wśród dzieci, które nadal traktują osobę jako ojca, mimo że jest ona już kobietą transpłciową.

Piękno to temat, który rozszyfrowuje się w tym tekście przetłumaczonym przez Lolę Copacabana. Tekst ten mógłby być osobistym pamiętnikiem, powieścią lub autofikcją, choć zbliża się też do kroniki, gdy autorka opowiada o swoich przygodach na imprezach rave czy demonstracjach Black Lives Matter jako o dwóch sytuacjach, w których ciała zbiorowo uczestniczą w czymś, co je przekracza, miesza i nadaje im pewien brak definicji.

W obu przypadkach to grupa buduje ciało, a nie tyle indywidualność , która pozwala na podejmowanie ryzyka i zarażanie się śladem innych.

Zdaniem McKenzie Wark, czas spędzony przez ciało kobiet transseksualnych nie pokrywa się z narracją kobiet biologicznych. W kobiecie, która właśnie urodziła się w skórze dorosłego mężczyzny, jest coś nieciągłego.

Cały tekst Miłości i pieniędzy, seksu i śmierci nawiązuje dialog z doczesnością życia, w którym seks zastępuje jedną tożsamość inną, odciska i zestawia jedną płeć z drugą, a pojęcie piękna jawi się raczej jako połączenie części niż możliwość harmonii. Pomiędzy odrzuceniem bycia imitacją (co jest wielkim wyzwaniem, którego należy unikać podczas transformacji, gdy ciało sprzeciwia się biologii) proponuje „zamieszkać w tym ciele jako moje własne dzieło sztuki”.

McKenzie Wark uważa, że ​​bycie kobietą to raczej koncepcja polityczna niż wywalczone prawo . Oznacza to, że nie jest to dana możliwość, ale konkretne działanie podejmowane na własnym ciele, które samo się narzuca.

Pozwala to zastanowić się nad różnicami bez uwzględniania czynników łagodzących . Nie tylko dlatego, że zdaje sobie sprawę z zazdrości, jaką budzą w niej ciała innych kobiet, ale także dlatego, że zastanawia się, czy równość jest możliwa, gdy nie ma jednorodności.

W rzeczywistości poświęca ona wiele miejsca myśleniu o wyglądzie , ciałach, które ją pociągają, mężczyznach z muskularnymi sylwetkami, którzy nie są ani wysportowani, ani cnotliwi, kolorze skóry, sposobie, w jaki może być atrakcyjna, sposobach, w jakie jest akceptowana w niektórych miejscach, ponieważ wywnioskowano, że ma pieniądze, poza jej kondycją jako kobiety transseksualnej – wszystkie te elementy, które mogłyby być lekkim wyliczeniem codziennych wydarzeń, są politycznymi inskrypcjami, społecznymi odczytaniami, które powstają w tempie wspólnego życia, a które McKenzie uchwyca, aby przybliżyć swój punkt widzenia, podzielić się nim i rozszerzyć, aby skłonić nas do spojrzenia z perspektywy jej własnej rutyny, gdy spaceruje po mieście.

Dla australijskiego autora transseksualizm wpływa nie tylko na ciało, ale także na tekst jako dwa nośniki, dwie podobne technologie, w których tworzony jest system montażu, obejmujący zarówno ciało, jak i zasoby techniczne dostępne w momencie pisania.

W rzeczywistości książka ta stanowi również mechanizm asocjacyjny, w którym Wark łączy elementy życia miejskiego, swojej pracy i przeszłości, aby stworzyć portret swojej transformacji. Autor przyznaje, że „dla tych z nas, którzy należą do nowoczesności, świat jest autofikcją”.

Zmiana płci oznacza przepisanie własnego życia na nowo i chociaż czasami druga osoba jest przesycona, a forma listowna bywa męcząca lub monotonna, to jednak ten materiał pozostawia po sobie kilka nierozwiniętych idei (przynajmniej nie w tej książce), w których McKenzie wskazuje na polityczne funkcjonowanie nie tylko decyzji o zmianie płci, ale także na ekonomię własnego ciała, w sposobie widzenia i rozumienia gestów, manier i nawyków, które tworzą strukturę społeczną, która jest o wiele gęstsza w tej galerii pozorów i spojrzeń, które opisuje, abyśmy mogli odkryć jej własny język.

Miłość i pieniądze, seks i śmierć , autor: McKenzie Wark (Caja Negra).