Bienalsur 2025: Biennale sztuki współczesnej odwiedziły już tysiące osób, a wydarzenia odbywają się w 140 miejscach.

Piąta edycja Bienalsur , biennale sztuki współczesnej , które obejmuje 140 obiektów w 70 miastach na pięciu kontynentach , odnotowała rekordową liczbę odwiedzających od momentu otwarcia na początku lipca. Tysiąc osób odwiedziło wernisaż w hotelu Muntref w Inmigrantes – nazywanym kilometrem zero projektu – a ponad 10 000 osób odwiedziło wystawę „Fragmentar la obsolescencia. Primavera silente” (Fragmentacja przestarzałości. Cicha wiosna) w Muzeum MAR w Mar del Plata w pierwszym tygodniu .

Od tego czasu program rozprzestrzenił się po Argentynie i na całym świecie, umacniając bezgraniczny krajobraz artystyczny. Wystawy poruszające współczesne problemy z różnych perspektyw otwarto w prowincjach Salta, Tucumán i La Rioja.

Wśród nich najbardziej godna uwagi jest wystawa „Filoctetes Archive: live arts, public space and documentation” (Archiwum Filoctet: sztuka na żywo, przestrzeń publiczna i dokumentacja) , której kuratorem jest Maricel Álvarez . Wystawa ratuje miejską interwencję Emilio Garcíi Wehbiego, przeprowadzoną w takich miastach jak Buenos Aires, Berlin i Wiedeń , jako estetyczną odpowiedź na politykę neoliberalną i kryzys z 2001 roku.

W La Rioja temat kuratorski „Fragmentacja przestarzałości” jest kontynuowany dwiema wystawami : „Sposoby odkrywania cegły” i „W życiu skał”. Obie z różnych perspektyw zastanawiają się nad napięciem między postępem technologicznym, pamięcią materialną a czasowością. Pierwsza, inspirowana tekstem Bertolta Brechta, kwestionuje niewidzialne ślady pracy w architekturze. Druga zgłębia powolne i niemal niedostrzegalne procesy transformacji w świecie minerałów.

Partycypacyjny performans „Let's play. Let's play in the world. (d)structure, the game” kolumbijskiego kolektywu El Puente_Lab również był jedną z prezentowanych propozycji. Wystawa, prezentowana najpierw w Caseros, a następnie w Santiago w Chile, zaprasza publiczność do wyobrażenia sobie swojego życia za dziesięć lat poprzez wspólną konstrukcję zbudowaną z kolorowych elementów, gdzie każda osobista decyzja modyfikuje kolektywną całość.

W Buenos Aires jednym z głównych wydarzeń jest wystawa „Migrants” w Alliance Française, prezentująca prace artystek Caroline de Chaunac, Pauline Fondevila, Anity Pouchard Serra i Sophie Spandonis. Urodzone we Francji i mieszkające w Argentynie, ich prace osadzone są w hybrydowym krajobrazie, gdzie nostalgia za tym, co pozostawione, i nowe spojrzenie na teraźniejszość się przeplatają.

Również w mieście, Muzeum Sztuk Plastycznych Eduardo Sívoriego otworzyło „Verso y reverso”, pierwszą indywidualną wystawę chilijskiego artysty Rodriga Vergary w Buenos Aires. Wystawa, której kuratorką jest Teresa Riccardi, dyrektor muzeum, zgłębia pamięć społeczną poprzez muzykę i grafikę, w dialogu z niedawną historią Chile. Od Violety Parry po postpunk Los Prisioneros, Vergara kreśli dźwiękową i wizualną mapę, na której jednostka i zbiorowość się splatają. Jego prace – od grafik po instalacje – przesiąknięte są nieustanną krytyką instytucji i afirmacją tego, co popularne, jako przestrzeni oporu.

W lipcu biennale miało również silną obecność międzynarodową. Na Węgierskim Uniwersytecie Sztuk Pięknych w Budapeszcie otwarto retrospektywę artysty Jenő Barcsaya, kluczowej postaci węgierskiego modernizmu.

W Krakowie wystawa „Wycieki z wolności” gromadzi dwa pokolenia polskich artystów, którzy potępiają ograniczenia wolności jednostki w kontekście globalnym. W Boliwii wystawa „Materia w konflikcie” porusza temat wpływu ekstraktywizmu na krajobraz i ludzkie ciała, a w Valparaíso wystawa „Jak wykorzystujemy pozostały nam czas?” została przygotowana z perspektywy Globalnego Południa.

Na wystawie w Galerii Sztuki Miejskiej w Valparaíso zaprezentowano prace takich artystów, jak Roberto Acosta, Gustavo Ávila, Angie Bonino, César González Agüero i Mariela Leal . Wystawa łączy filmy, sztukę cyfrową, performansy i instalacje, aby wspólnie zastanowić się nad wykorzystaniem, stratami i transformacyjnym potencjałem czasu.

W sierpniu cykl wystaw w Buenos Aires będzie kontynuowany . Muzeum Sztuki Hiszpańskiej Enrique Larreta otworzy wystawę „Naturalia, czyli różnorodność świata” pod kuratelą Pabla La Paduli, która proponuje powrót do natury za pomocą prac Valerii Cannaty, Pauli Darriby i Alberta Tadiella . Muzeum Historyczne Cornelio de Saavedry zaprezentuje serię rysunków Ariela Cusnira „Inne inwazje” .

Dziesięć lat po swoim założeniu i przy wsparciu UNESCO Bienalsur potwierdza swój status transnarodowej, horyzontalnej i nieograniczonej granicami platformy artystycznej, która stawia na pierwszym miejscu myśl i głos samych artystów.