Het Republikeinse regime en de heksenjacht

Er zijn twee onderwerpen: Aardbeving en de republiek.

Volgens een kleine groep heeft de grote aardbeving in Istanbul al plaatsgevonden en kunnen we ons verheugen op de volgende grote aardbeving. Volgens een grotere groep staat een grote aardbeving in Istanbul voor de deur. Slechts enkelen van ons zullen een leven lang nodig hebben om te beslissen welke zal uitkomen. Wordt het een goed getimede voorspelling of een catastrofe? Dat valt nog te bezien.

De andere kwestie is het republikeinse regime, dat als een boksbal in de ring staat... De adolescente, waanzinnige intellectueel(!) vindt het heerlijk om op die boksbal te slaan, zowel op politieke islamisten als op separatisten. Alsof er een eeuw geleden een beter alternatief bestond, alsof de ideeën die het Ottomaanse Rijk twee eeuwen geleden niet konden redden, vandaag de dag nog steeds nuttig zouden kunnen zijn, alsof de Turkse Revolutie een achtergebleven regio niet drie eeuwen vooruit heeft geholpen, alsof de republiek niet ook een revolutie van beschaving en verlichting was.

Het "proces", beschreven onder verschillende namen, zendt verschillende signalen uit. De perceptie dat de definitie van natie zoals we die tot nu toe begrepen, zal veranderen, dat het territorium zich zal uitbreiden; de claim een regionale macht te worden terwijl miljoenen mensen in het land niet eens kaas of olijven kunnen verdragen; de fantasie dat wij de spelverdelers in andere landen zullen zijn terwijl we niet over de vliegtuigen of de energie beschikken om brandende bossen en hotels te blussen, of over de noodzakelijke coördinatie na een aardbeving...

Of sommige "onaantrekkelijke" monden de republiek nu een "bloedige revolutie" hebben genoemd, of dat degenen die zich achter hun academische titels verschuilen in beleefdere taal hebben gezegd: "de eerste knoop verkeerd dichtgedaan"... De stoot is altijd dezelfde stoot! De boksbal die geslagen wordt, is altijd dezelfde boksbal: De Republiek.

Een paar dagen geleden was het de 102e verjaardag van het Verdrag van Lausanne, de trustakte van het land. Ze hebben ons vijftig jaar lang lastiggevallen met de belofte dat die op de 100e zou aflopen. Wat is er gebeurd? Ze hielden hun schepen in beweging met de fantasieën van historici in fezzen(!). Loze praatjes, veel thee en veel geroddel...

Als deze beweging tegen het republikeinse regime slaagt, net als de aardbeving, zal de tijd leren wat beter en wat slechter is. Wist je dat er tijdens de heksenjachten in Europa waterproeven werden gehouden? Vrouwen die ervan werden beschuldigd heksen te zijn, werden aan een stoel vastgebonden en in een beek, meer of zee gegooid. Heksen bevrijdden zich onder water van de touwen en dreven naar de oppervlakte. Natuurlijk kon geen enkele vrouw bovenkomen. Zelfs als bewezen werd dat je geen heks was, zou je nog steeds dood zijn. Ik vrees dat we aan het einde van deze heksenjacht tegen de republiek met een lijk achterblijven. Tegen de tijd dat we beseffen dat de republiek, afgeschilderd als een freak, geen heks is, zal het te laat zijn.

Met een nieuw verhaal over Manzikert proberen ze de geschiedenis te veranderen en richten ze zich op Lausanne en de Republiek van vandaag. Het is verrassend dat de Turken in het tussenliggende millennium staten in deze gebieden hebben gesticht. Wat wordt er nu van de Turken gevraagd? Hun staten weggeven?

Kritiek leveren op wangedrag van de staat is één ding, het regime aanvallen is iets anders. Ik luister naar degenen die kritiek leveren, maar ik heb nooit, en zal nooit, hetzelfde pad bewandelen als degenen die vijandigheid koesteren. Ik heb nooit, en zal nooit, een proces steunen dat niet transparant is. Als wat er is gedaan een garantie is voor wat er zal gebeuren, dan spijt het me, dan is er geen eer te behalen en geen goodwill te tonen!

Als dit land Koerdische, Georgische, Circassische, Albanese, Lazische en Arabische presidenten, premiers en ministers heeft gehad, en niemand ooit iemands etniciteit in twijfel heeft getrokken, wat is dan het nut van het aanbieden van een vicepresidentsquotum als gunst? De republiek is de naam van het regime dat "herders" aan het roer van de staat bracht.

Hoe verloopt een procedure wanneer de democratie en de rechtsstaat worden opgeschort, wanneer in de helft van het land de 'discriminerende wetgeving' wordt toegepast en het gebruikelijk is geworden dat mensen die niet zijn veroordeeld, in voorlopige hechtenis worden gehouden?

Welke vrede terwijl Selahattin Demirtaş in de gevangenis zit?

Tegen degenen die zich willen bezighouden met politieke manipulatie door grote uitspraken te doen als “Ben je tegen vrede?”, wil ik zeggen dat wij geen “schizofrene geest” hebben.

Er ontstaat geen vrede of een beter regime als er ondemocratische en onrechtmatige praktijken plaatsvinden.