Kunsthistoricus Yasin Saygılı sprak over de bijdragen van Yavuz aan de Turks-islamitische cultuur.

Academicus en kunsthistoricus Saygılı stelde dat de negende sultan van het Ottomaanse Rijk, Yavuz Sultan Selim, naast zijn overwinningen op zowel de Safawieden als de Mamelukken, ook veel kunstenaars en ambachtslieden uit Tabriz en Caïro naar Istanbul haalde. Hij legde uit dat het Topkapipaleis aanzienlijke versterkingen uit het Oosten kreeg en dat de "Ottomaanse klassieke stijl" in de daaropvolgende periode tot stand kwam dankzij de kunstenaars die hij meebracht.

Saygılı sprak met een AA-correspondent over het belang van Yavuz Sultan Selim onder de Ottomaanse sultans, zijn veroveringen en de culturele erfenis die na hem werd gevormd.

Saygılı verklaarde dat Yavuz Sultan Selim de troon van zijn vader erfde als de geliefde prins van de Janitsaren en dat hij een veroveraar, een zegevierende en succesvolle sultan was. Hij legde ook uit dat er geruchten gingen dat Bayezid II voor zijn zoon Yavuz Sultan Selim bad en zei: "Moge je leven zo scherp en kort zijn als je zwaard."

Saygılı, die zei: "Yavuz Sultan Selim is inderdaad binnen acht jaar overleden", merkte op dat de opkomst van het Ottomaanse Rijk begon met Mehmed de Veroveraar, werd geconsolideerd met Yavuz Sultan Selim en zijn hoogtepunt bereikte met Suleiman de Grote.

Saygılı wees erop dat de Mammelukken bekend stonden als de Turkse staat en de supermacht van de Middeleeuwen, en vervolgde:

"Ze hebben ook de titel van heerser over de heilige landen. Omdat hun heerschappij belangrijke regio's omvatte, waren ze daarom zowel qua prestige als qua cultuur prominent aanwezig. De Safawieden daarentegen waren militair zeer machtig. Het was ook het centrum van de kunst. Vooral na de nederlaag van Bayezid I tegen Timoer werd de Ottomaanse kunst sterk beïnvloed door het Oosten. Naast zijn overwinningen op zowel de Safawieden als de Mamelukken, haalde Yavuz Sultan Selim veel kunstenaars en ambachtslieden uit Tabriz en Caïro naar Istanbul. De kunstenaars en ambachtslieden van het Topkapipaleis kregen aanzienlijke versterking uit het Oosten. Het concept dat we later de 'Ottomaanse klassieke stijl' noemen, werd gerealiseerd dankzij de kunstenaars die Yavuz binnenhaalde," zei hij.

Yasin Saygılı verklaarde dat hij alleen het begin kon zien van de moskee die Yavuz in zijn naam had laten bouwen en dat zijn zoon, Kanuni, deze moskee had voltooid.

Saygılı benadrukte dat deze moskee werd gebouwd als het derde keizerlijke complex in Istanbul, na de Fatih-moskee en de Bayezid-moskee, en zei: "Hij bevindt zich op de vijfde heuvel van Istanbul. De hoofdas van Istanbul begint bij de Hagia Sophia, loopt door de Fatih-moskee en eindigt bij Edirnekapı. Dit is ook de hoofdas waarlangs sultans zich met hun zwaarden omgordden tijdens hun inhuldigingsceremonies. Yavuz creëerde destijds een as buiten de hoofdas van Istanbul. Sommigen zeggen dat hij de voorkeur gaf aan een hoekje, weg van de drukte."

Kunsthistoricus Yasin Saygılı stelde dat Mimar Sinan degene was die de complementaire en belangrijkste punten van de skyline van Istanbul creëerde en dat de architectonische cultuur die Mimar Sinan uit de oosterse en islamitische wereld overnam, zich begon te vormen tijdens de regeerperiode van Yavuz Sultan Selim.

Saygılı benadrukte dat kunstenaars, vooral zij die uit het Oosten kwamen tijdens de heerschappij van Yavuz, de Ottomaanse klassieke stijl door de jaren heen vormgaven en verklaarde het volgende:

De verovering van Egypte, Syrië en met name de Haramain-regio leverde de stichtingen aanzienlijke economische voordelen op. Een groot deel van de keizerlijke complexen die in de daaropvolgende periode werden gebouwd, werd gebouwd onder invloed van de economische stromen die voortkwamen uit de veroveringen. Deze veroveringen droegen ook bij aan culturele tradities. Zo is er op de 15e van de Ramadan een pelgrimstocht naar de Mantel van de Heilige Sheriff in het Ottomaanse Paleis. Toen hij de Hidjaz veroverde, liet hij de vrijdagspreek vanuit de Hakim'ül Haremeyn voor de Dienaar van de Heilige Sheriff houden. De Sanjak-ı Şerif, Sakalı-ı Şerif en Hırka-ı Şerif, die van daaruit werden meegebracht, vormen de 'Kamer van Heilige Relikwieën' in het Topkapipaleis. Yavuz Sultan Selim had een aanzienlijke invloed op de vorming van een 300-400 jaar oude traditie.

Saygılı wees erop dat de belangrijkste reden waarom Suleiman de Grote Eeuw meemaakte, was dat Yavuz de Ottomaanse schatkist economisch vulde.

Saygılı merkte op dat Ottomaanse sultans bekend stonden als mannen die sloegen, braken en in stukken sneden, die alleen ten strijde trokken en grote veroveringen boekten. Hij zei: "Ze waren ook vooraanstaande individuen, niet alleen als bevelhebbers en staatsbestuurders, maar ook als edelen. Deze mensen werden vanaf hun prinsentijd ook opgeleid in literatuur, poëzie, taal en cultuur. Ze werden niet alleen getraind met zwaard en schild, maar ook met de pen, en ze waren allemaal dichters."

Saygılı voegde eraan toe dat Yavuz Sultan Selim vaak vertelde dat hij er niet van hield om zich groots te kleden en dat hij de voorkeur gaf aan eenvoudige en bescheiden kleding tijdens zijn rondreizen.