Woorden van haat en onwetendheid

Om jezelf te beschermen tegen je ergste vijanden, degenen die je gezond verstand vernietigen, begin aandacht te besteden aan de manipulatie van de betekenis van woorden op televisie, radio, kranten, klaslokalen, schoolboeken, boeken, films, enzovoort. Ik zal alleen ingaan op woorden die eindigen op het suffix -isme . In de regel wordt de linguïstische techniek gebruikt om onmiddellijk het negatieve instinct van afwijzing in je hersenen te activeren: het -isme functioneert irrationeel als iets slechts . Overtreders van de geest gebruiken dit suffix om te voorkomen dat normale mensen de werkelijkheid begrijpen zoals die is, en beperken zich ertoe deze te beoordelen volgens de wil van degenen die de macht hebben. De socioloog Max Weber was kristalhelder: hoe meer we begrijpen, hoe minder we oordelen (zo wordt een rechtvaardige, intelligente samenleving van vrije mensen opgebouwd) en, integendeel, hoe meer we oordelen, hoe minder we begrijpen (zo wordt een inquisitoire, onwetende samenleving van louter machtssubjecten opgebouwd). De keuze voor het ene of het andere maatschappijmodel hangt af van het soort taal dat ons wordt opgelegd door de elites aan de macht, die nu verslaafd zijn aan ismen . Tegen hen moet ieder individu zichzelf beschermen tegen zo'n verachtelijke aanval op hun intelligentie, geestelijke gezondheid en vrijheid. Niet alleen dat. Ze hebben ook de plicht om hun kinderen, kleinkinderen, familie, vrienden en medeburgers te beschermen, omdat elke burger cruciaal is voor een gezonde dagelijkse burgercultuur. Daarom richt de reeks lessen die volgt zich op vier voorbeelden van mentaal schadelijke ismen die links op grote schaal heeft opgelegd: autoritarisme , kolonialisme , moralisme en populisme .

Een woord dat gebruikt wordt om autoriteit uit het sociale leven te bannen en de eeuwige revolutie van links te verzekeren. Autoritarisme is de linguïstische techniek voor dit doel, een vorm van schending van de geest van normale mensen, equivalent aan een lobotomie, waarbij automatisch het licht in hun hersenhelft wordt uitgeschakeld. Het blijkt dat vrijheid (die verlicht wordt) dezelfde menselijke en beschavingswaarde heeft als autoriteit (die uitgeschakeld wordt). De eerste bestaat om te functioneren in een sociale context (openbare of publieke ruimte) en de tweede bestaat om te functioneren in een institutionele context (ruimte gereserveerd voor insiders, zoals leden van een gezin, school, kerk, rechtssysteem, sportteam, enz.). Het opzettelijk wissen van de hersenhelft brengt het geheel uit balans, aangezien de complexiteit van de menselijke geest de wederzijdse constructieve spanning tussen tegenpolen vereist om zichzelf in evenwicht te brengen (vrijheid/autoriteit). Het pejoratieve woord autoritarisme elimineert instinctief alles uit de hersenen wat te maken heeft met de waardigheid van het woord autoriteit . Eenmaal gediskwalificeerd, wordt het onmogelijk voor autoriteit om sociaal gerespecteerd en gedemocratiseerd te worden, bijvoorbeeld door erkenning in de figuur van een moeder, vader, grootvader, leraar, politieagent, arts, brandweerman en andere sociale referentiefiguren. Met de taalkundige manipulatie van het autoritarisme wordt de onmisbare macht van autoriteit het exclusieve eigendom van het subliminale gebruik door linkse ideologen en politici. Voor gewone, gewone mensen blijft er uiteindelijk noch autoriteit , noch vrijheid over. Zo blijven samenlevingen wegzakken in chaos en collectieve mentale waanzin.

3 «Kolonialisme»

Het woord verbergt het ergste van het mentale geweld tegen de Europese volkeren dat ontstond aan de door links overgenomen universiteiten. Toen de Europese volkeren (de Portugezen zijn een uitstekend voorbeeld) overgingen van kolonisatie in hun voorouderlijke landen (bijvoorbeeld door Romeinen of Arabieren in de oudheid en de middeleeuwen) naar kolonisatie van vreemde landen overzee (toen ze veel later, vanaf de 15e eeuw, vertrokken voor de Expansie en Ontdekkingen en Amerikanen, Afrikanen of Aziaten koloniseerden), werd het woord kolonisatie in een magische stap vervangen door het woord kolonialisme . Het eerste, kolonisatie , wordt alleen gebruikt wanneer de Europeanen werden gedomineerd door degenen die van buiten kwamen, en de Europeanen van vandaag zijn geïndoctrineerd om alleen de goede kant te zien van de bijdragen van degenen die hen koloniseerden (zoals de Romeinen of Arabieren in Portugal), zoals vanaf hun kindertijd op scholen en universiteiten wordt geleerd. Het tegenovergestelde gebeurde echter onmiddellijk vanaf het moment dat de Europeanen Europa verlieten om andere continenten te koloniseren. Voor exact dezelfde categorie historische fenomenen wordt het gebruikte woord kolonialisme , een linguïstische techniek die de hersenen van normale mensen ertoe aanzet zich uitsluitend te richten op wat historisch slecht was, ook al kan het goede objectief niet van het slechte worden gescheiden en heeft het het slechte verre overtroffen, zoals inherent is aan koloniale complexiteit. Het woord kolonialisme maakt het heel gemakkelijk om de Europeanen van vandaag te dwingen hun eigen geschiedenis te catalogiseren als een misdaad tegen de menselijkheid . Vanaf dat moment stellen de mentale manipulators Europeanen en Europa bloot aan allerlei vormen van geweld en gevaren: vernietiging van hun cultuur, identiteit of religie; eisen dat huidige generaties historische herstelbetalingen betalen aan de voormalige gekoloniseerde volkeren; Europeanen dwingen illegale immigratie te accepteren en te subsidiëren, dat wil zeggen, de wreedheid van buitenlandse invasie; onder andere geweld. Zo'n orgie van kwaad komt voort uit wat nooit heeft bestaan, het zogenaamde kolonialisme . Er was alleen kolonisatie , zoals Portugese kolonisatie , Arabische kolonisatie , Romeinse kolonisatie , onder andere.

Mensen kunnen niet worden beschermd zonder de morele oriëntatie van deze bescherming te verduidelijken, de premisse van de legitimiteit van sociale of institutionele machtsverhoudingen. Als een christelijke kerk een zeer duidelijke spirituele morele code heeft voor de omgang met mensen, dan hebben overheidsinstanties en hun instellingen – en nog meer in democratieën! – ook de plicht om voorbeelden te zijn van uitmuntendheid van een duidelijke, transparante en veronderstelde burgerlijke morele code (of sociale morele code ), aangezien zij op dezelfde manier met mensen omgaan en, niet minder, de plicht hebben om de morele oriëntatie van andere instellingen en van het dagelijks sociale leven vorm te geven. Gegeven dat er een staat is waarvan de macht met zo'n helderheid wordt gelegitimeerd, is hetzelfde morele principe, of beperkte set van morele principes, van toepassing op verschillende kwesties die menselijk en sociaal gevoelig zijn: de doodstraf , abortus , euthanasie , genderideologie , geweldsmisdrijven , prostitutie , drugsverslaving , corruptie , indiscipline op scholen , kinderpornografie , illegale immigratie , graffiti op andermans eigendom , enzovoort. Alleen op deze manier kan, ter verdediging van de menselijke en culturele waardigheid van een volk, wat moreel of immoreel is in ieder geval worden gelegitimeerd, ongeacht of het al dan niet strafrechtelijk kan worden bestraft, aangezien moraliteit voorafgaat aan de wet. Het is de manier om transparante, logische morele richtlijnen te garanderen die de menselijke conditie respecteren in de relaties en wederzijdse verplichtingen tussen macht en volk, tussen heersers en geregeerden. Omdat dergelijke aannames al decennia lang zijn verworpen, worden onze samenlevingen meegesleurd door politieke bewakers (macht en oppositie) die moraliteit manipuleren tot het uiterste van onmenselijkheid. Ze behandelen burgerlijke moraliteit alsof het een boodschappenlijstje in de supermarkt is, naar believen van de klant. Deze techniek van selectief sociaal gebruik van moraliteit ( ik ben alleen geïnteresseerd in de immoraliteit van de doodstraf, ik wil niets weten over de immoraliteit van indiscipline op scholen, noch over de immoraliteit van illegale immigratie ) dient om voor burgers schendingen van de moraliteit te verbergen, door handelen of nalaten, die elk levensvatbaar en duurzaam gemeenschappelijk ideaal in de tijd van menselijke moraliteit tenietdoen. Om dit te bereiken, was en is het voor perverse geesten voldoende om moraliteit te verwijderen uit de discussie en controle van gewone burgers, en iedereen die het aandurft het menselijk juiste pad te eisen, te diskwalificeren als moralist . De woorden moralist of moralisme fungeren als een anathema dat instinctief het morele licht in het menselijk brein dooft, dat met veel lijden en bloed is overwonnen gedurende millennia van beschaving. Het is geen toeval dat samenlevingen in dergelijke cycli in chaos afglijden. Vandaag de dag zijn de symptomen duidelijk, naast vele andere: de ongekende pandemie van geestelijke gezondheidscrisis, de aanhoudende toename van criminaliteit of het wijdverbreide falen van instellingen (onder andere het gezin, het onderwijs, justitie, veiligheid en gezondheidszorg).

5 «Populisme»

Intelligente mensen vermijden de woorden populisme of populist en proberen alleen het woord populair te gebruiken. De reden is gemakkelijk te begrijpen: alle geldige kennis (het tegenovergestelde van vervreemding) is altijd een compromis tussen het abstracte (theorie of concept/ gesprek of kijken naar de lucht ) en het concrete (het waarneembare feit in het dagelijks leven/ de praktijk of kijken naar de aarde ). Alleen zij die het gezond verstand als hun primaire grondstof gebruiken (de gebruikelijke gevoeligheid van de straat ) kennen, begrijpen, respecteren en beschermen het sociale bestaan ​​van mensen, ook al is gezond verstand geen doel op zich, aangezien men nooit uitsluitend zou moeten regeren of beslissen op basis van wat men op straat hoort. Het is echter een onmisbare grondstof die in evenwicht moet worden gebracht door universele of abstracte waarden of principes (zoals de bescherming van het menselijk leven, de rechtsstaat, democratie, onder andere). Alleen op deze manier kan men tegemoetkomen aan de behoeften van de bevolking – wat de overgrote meerderheid van normale, gewone mensen is, voelt, leeft, nodig heeft – en dat is wat populair zijn betekent. Degenen die de woorden populisme en populist gebruiken, breken met de bovengenoemde aannames en plaatsen zichzelf boven de realiteit en menselijke waardigheid ( de dictatuur van intellectuelen ) door de regelrechte, primaire en grove afwijzing van het populaire gezond verstand als onmisbare bron van de eeuwige zoektocht naar waarheid en kennis in permanente heruitvinding. Degenen die dat doen, nemen een hooghartige houding van minachting aan voor mensen, de geleefde realiteit, kennis en democratie. Het gebruik van de woorden populisme of populist , of erger nog, om degenen die geïnteresseerd zijn in gewone mensen te diskwalificeren, is een van de grootste bewijzen dat we te maken hebben met iemand die onwetend, vervreemd, een charlatan, een vijand van de democratie en onmenselijk is. En er is geen gebrek aan masters en PhD's in populisme en populisme aan universiteiten. Het draait allemaal om gezond verstand, zoals iemand terecht beweert...