Volgens Netflix won Argentinië met El Eternauta het wereldkampioenschap tv-series.

Er heerste vrijdag een feestelijke sfeer van collectieve euforie op de boekenbeurs van Buenos Aires met de presentatie van El Eternauta , de nieuwe Netflix- serie gebaseerd op het iconische werk van Héctor Oesterheld . Voor dit monumentale audiovisuele project waren 148 filmdagen nodig tussen mei en december 2023, meer dan 50 echte locaties, 30 virtuele sets en de deelname van 2.900 mensen, inclusief de cast, figuranten en technische crew. De ambitieuze productie omvatte het gebruik van 250 wapens van 20 verschillende modellen, 500 speciaal ontworpen maskers en zeven versies van Juan Salvo's gamulán, totdat het uiteindelijke ontwerp werd bereikt.

Ook de technische uitvoering was indrukwekkend: er werd 598 ton zout, 3 tot 4 ton cellulose en 600 kg ecologische sneeuw gebruikt om de giftige sneeuwval na te bootsen, terwijl 16 camera's, waaronder drones en teams voor visuele effecten, alle details vastlegden. Ricardo Darín , die de legendarische Juan Salvo speelt, heeft 113 dagen gefilmd en op enkele belangrijke dagen samengewerkt met een team van 32 effectartiesten. Ondanks deze titanenprestatie is het meest opvallend de emotie die ontstaat als je Darín ziet, in zijn luchtdichte ruimtepak, als de held die op straat in Buenos Aires vecht tegen de angstaanjagende "Handen".

Afgelopen vrijdag, 9 mei, werd in de Victoria Ocampo Room de gloednieuwe serie gebaseerd op dit boeiende verhaal gepresenteerd . De zaal zat bomvol . Enthousiaste lezers, van het begin tot het eind, maar ook mensen van alle leeftijden en een groot aantal nationale en internationale journalisten. Er vielen veel mensen buiten de boot . De Eternaut zorgde voor opschudding in Argentinië en de rest van de wereld. Het is een ongekend fenomeen.

Velen van ons groeiden op met de opwinding en angst die gepaard gingen met de wekelijkse aflevering van El Eternauta , waarbij we ons vol enthousiasme stortten op het fascinerende verhaal van een gezin dat werd bedreigd door de plotselinge sneeuwval die hen door slechts één aanraking zou vernietigen.

Het panel bestond uit: regisseur en scenarioschrijver Bruno Stagnaro ; de producent, Leticia Cristi ; de kleinzoon van de auteur, Martín Oesterheld , die ook creatief adviseur was voor de serie, en de Netflix-directeur voor Latijns-Amerika, Francisco Ramos . Het panel werd geleid door journaliste Hinde Pomeraniec.

Dit magnifieke werk schreef geschiedenis sinds de eerste publicatie in 1957 in het tijdschrift Hora Cero Semanal , met een script van Héctor Germán Oesterheld en tekeningen van Francisco Solano López. Het liep tot 1959 en groeide uit tot een fundamenteel werk van de Argentijnse sciencefiction. Het boek kende meerdere heruitgaven, die allemaal zeer succesvol waren. Vooral de heruitgave uit 1976, El Eternauta II, schreef Oesterheld terwijl hij ondergedoken zat, tot zijn pijnlijke verdwijning door de militaire dictatuur.

Dit jaar bracht Editorial Planeta het boek opnieuw uit, waarbij de originele uitgave tot en met de band trouw werd bewaard. Het boek werd een groot succes. De exemplaren gingen als warme broodjes over de toonbank en er moesten meer exemplaren worden gedrukt om aan de grote vraag van het publiek te kunnen voldoen. Vanuit alle hoeken van Buenos Aires kwam men opdagen om een ​​exemplaar te bemachtigen.

"Editorial Frontera (een onafhankelijke uitgeverij waaronder de strip werd gepubliceerd) was het huis van mijn grootouders, dat tegenover het treinstation van Béccar lag en ook het huis was dat in El Eternauta voorkomt", zei Martín Oesterheld, de kleinzoon van de auteur en creatief adviseur voor de serie, vrijdag.

Voor zijn familie was het moment van de eerste publicatie een belangrijke gebeurtenis : "Toen mijn grootvader de eerste editie van Hora Cero publiceerde, ging hij met mijn grootmoeder naar de kiosk", aldus Martín. Ze waren gaan kijken of het tijdschrift daar lag en bleven staan ​​totdat ze iemand uit de trein zagen stappen die om de strip vroeg . "Ik neem haar mee," zei de man, en pas toen gingen ze slapen.

"Het is een visionaire, cultureel complexe en interessante graphic novel met heel bijzondere personages ", aldus Francisco Ramos, directeur van het Netflix-platform voor Latijns-Amerika.

"Het is fascinerend wat er gebeurt, want dit land heeft een heel bijzonder vermogen om verbinding te maken met zijn culturele stromingen . Het is veelbelovend dat er zoveel jonge mensen hier zijn. Ik denk dat wat er met deze serie gebeurt iets is wat ik nog niet eerder in mijn hele carrière heb gezien . De verwevenheid van wat er in fictie gebeurt en wat er op straat gebeurt, is een beetje overweldigend. We zijn allemaal overweldigd en blij," zei Ramos.

Een van de hoogtepunten was toen de directeur enthousiast verklaarde: "Argentinië heeft het WK voor tv-series gewonnen". Deze uitspraak leidde tot een enorm applaus en zelfs gejuich in de zaal.

Ramos sprak ook over de wereldwijde impact van de serie en benadrukte dat deze in de wereldwijde top 10 van Netflix staat in de categorie niet-Engelstalige series, met 10,8 miljoen weergaven wereldwijd.

Producent Leticia Cristi legde uit hoe ze het script tot leven bracht: "Ik vind wat je hebt geschreven geweldig, maar hoe doe je dat?" Cristi had het aan Bruno Stagnaro gevraagd.

"En we zijn met vindingrijkheid, lef, een beetje improvisatie, veel professionaliteit en natuurlijk veel verantwoordelijkheidsgevoel aan de slag gegaan ", aldus de producent, die eraan toevoegde: "We konden dit ook doen dankzij de Argentijnse industrie, zo gekwalificeerd en professioneel ", een uitspraak die nog meer applaus en eindeloos geschreeuw opleverde.

Op alle vlakken, zei Leticia, "was de concentratie op de set van El Eternauta ongelooflijk. Er waren zoveel van ons, mensen met een schat aan ervaring en de mogelijkheid om nieuwe creaties te maken , een verbondenheid en een volledig begrip van wat we deden", legde ze uit.

De producent maakte ook een opmerking die opnieuw een staande ovatie opleverde:

Dit alles werd een bron van trots en een feest. We zijn nooit gestopt met het delen van onze emoties. Tegenwoordig ontvangen we veel berichten van collega's, vrienden en het grote publiek. Veel mensen schrijven me en zeggen: 'Ik was er niet bij, maar ik ben trots.' En wat ik kan zeggen is: 'Jij bent er wel bij. In de mate dat je toeschouwer bent en trots bent, je het omarmt, je deelt en je viert, ben je er wel bij.' We maken er allemaal deel van uit, dus ik denk dat het iets heel bevredigends en moois is dat me met trots vervult, dat onze cultuur laat reizen, met name de Argentijnse cultuur, de samenvloeiing van grote, gevierde auteurs , en het feit dat ze in Japan leren truco te spelen ,' merkte ze met humor op.

Leticia Cristi zei ook dat sommige mensen het team schreven om hen te bedanken voor het helpen ontwikkelen van de liefde voor lezen bij hun kinderen nadat ze de serie hadden bekeken.

Hoe werd Ricardo Darín gekozen om in deze serie te spelen? wilde Pomeraniec weten. Regisseur en scenarioschrijver Bruno Stagnaro antwoordde: "Toen Matías (Mosteirín, uitvoerend producent van K&S Films) voorstelde dat ik Ricardo zou spelen, zag ik dat niet als een kwestie van leeftijd ; omdat het een heel fysiek verhaal is, vond ik het ingewikkeld. Maar toen ik erover nadacht, realiseerde ik me dat Ricardo's leeftijd min of meer overeenkwam met hoe een Malvinas-veteraan er vandaag de dag uit zou zien, en op de een of andere manier loste dat iets op dat erg belangrijk voor me was, namelijk de kwestie van de connectie van het personage met wapens. Je bent immers gewend om het te zien in series uit samenlevingen waar ze een nabijheid, een directheid (met wapens) hebben, maar in onze samenleving niet. Sterker nog, het is goed dat het zo is en het is goed om het te benadrukken. Dus op de een of andere manier speelde iets dat problematisch had kunnen zijn met betrekking tot Ricardo's leeftijd, later in zijn voordeel."

De regisseur van de serie legde uit dat het herdefiniëren van het verhaal van de personages "te maken heeft met andere aspecten van het verhaal die we verder hadden ontwikkeld , zoals het oude werk. Net zoals de artefacten een tweede kans hadden gekregen, is het interessant dat hetzelfde gebeurde met de personages . We zagen dat Juan Salvo werd getransformeerd tot een ex-strijder, tot een held van de Malvinas-eilanden. Dat is ons verhaal. Op de een of andere manier hadden we dat nog niet meegemaakt en het leek me een goede gelegenheid om dat te doen. Bovendien zijn de Malvinas-eilanden een wond die nog steeds actueel is, dus het is interessant om die op te roepen", concludeerde hij.