Het verhaal achter de controversiële regisseur van "Emilia Pérez"
Hoewel filmregisseur Jacques Audiard geboren en getogen is tussen filmscripts, is hij echt Aan het einde van zijn adolescentie raakte hij geïnteresseerd in cinema.
Toen hij nog een kind was, schreef zijn vader, regisseur Michel Audiard, verhalen als Les grandes families en Cent mille dollars au soleil , met in de hoofdrollen de Franse acteursiconen Jean Gabin en Jean Paul Belmondo.
Maar juist omdat zijn vader zo populair was, kende hij ook de slechte kant ervan, zoals filmmakers van de “Nouvelle Vague” zoals Jean Luc Godard, Agnés Varda en Claude Chabrol, Ze vonden hem oud en niet productief.
De relatie met zijn vader draaide dus vooral om zijn literaire smaak, en niet zozeer om zijn filmische voorkeuren. Jacques studeerde namelijk literatuur en letteren.
“Ik heb een groot deel van mijn jeugd doorgebracht op kostscholen, of beter gezegd, in de gevangenis, en toen ik die ‘kostschool-gevangenis’ verliet, zat ik in Parijs. Parijs was een plek waar je 10 films in een weekend kon zien tussen de cinematheek en andere plekken. Ik denk dat mijn liefde voor cinema ontstond toen ik 15 of 16 jaar oud was. ", zei hij in een Spaanstalig interview met het tijdschrift Rolling Stone.
Lees: Demi Moore's artistieke wedergeboorteHij is een liefhebber van zwart-wit stomme films (hij idool Fritz Lang), maar erkent ook dat hij beïnvloed is door de films van Martin Scorsese ( Raging Bull ) en Brian de Palma ( Carrie ), en door de Japanner Akira Kurosawa.
Omdat hij sinds zijn kindertijd zoveel films om zich heen heeft gezien, De tijd kwam dat hij wilde regisseren , met het idee dat zijn films een pijnlijke maar tegelijkertijd heldere realiteit weergeven, ook al is dat uiteindelijk niet altijd zo.
Haar debuutfilm Sur mes lévres , met in de hoofdrol Vincent Cassel als ex-gevangene, gaat over een jonge vrouw die bijna doof is en kan liplezen, die een man probeert te helpen die ze net heeft ontmoet, zonder de gevolgen te kennen.
De strijd van mijn hart is gestopt , Haar tweede speelfilm, ze won de BAFTA voor Beste Buitenlandse Film, Het meeslepende verhaal gaat over een jongeman die moet kiezen tussen net zo worden als zijn pestende vader of zijn ware passie: pianist worden.
Een profeet zou een voor en na zijn carrière hebben. En niet omdat ze destijds genomineerd werd voor een Oscar in de categorie Buitenlandse Films, of vanwege haar successen in Cannes en de BAFTA, maar omdat ze ook niet-Franse personages begon te spelen.
Hij zei destijds dat hij deze beslissing had genomen omdat hij in de lokale bioscoop geen verhalen meer zag waarin hij zichzelf zag. Ik heb niets meer tegen hem gezegd. Hij zei dat ze ook niet de harde werkelijkheid lieten zien, dus hij wilde daar even van af. Naast het experimenteren met talen die ik niet kende, iets dat zou worden geconsolideerd in Dheepan (2015), over een Sri Lankaanse man, gesproken in het Engels en Tamil.
"Als ik in het Frans werk, let ik niet zo op de muzikaliteit van de taal, maar in andere talen wel. Dat stelt me in staat om vanuit een andere plek te creëren," zei hij.
Lees: Kruistocht gelanceerd om Romeinse culturele sites te reddenEmilia Pérez , die nu op het punt staat een Oscar te winnen, kwam voort uit een personage in de roman Écoute , waarin nauwelijks melding wordt gemaakt van het bestaan van een Mexicaanse drugsbaron die van geslacht wil veranderen. Nadat hij het gelezen had, dacht hij dat het een goed idee zou zijn voor een film. De film heeft lovende recensies gekregen, Vooral in Mexico en verschillende Latijns-Amerikaanse landen wist de film echter prijzen te winnen voor Beste Europese Film bij de Goya Awards in Spanje en voor Beste Niet-Engelstalige Film bij de BAFTA en de Critics Choice Awards.
* * * Blijf op de hoogte van het nieuws, word lid van ons WhatsApp-kanaal * * * https://www.whatsapp.com/channel/0029VaAf9Pu9hXF1EJ561i03
NAAR DE
- Emilia Perez
- Jacques Audiard
- Filmregisseurs
- Films
- Bioscoop
informador
