<em>South Park</em> verdubbelde de inzet met roasts van Trump, ICE en Kristi Noem

Laat South Park maar eens een masturbatiegrap gebruiken om iets inzichtelijks te zeggen over het intact houden van je ziel. Een paar weken nadat South Park de messen tegen Donald Trump had getrokken – ogenschijnlijk geïnspireerd door het feit dat moederbedrijf Paramount voor het presidentschap had gestreden door Late Show with Stephen Colbert te annuleren om de miljardenfusie met Skydance te bezegelen – breidde de beruchte, aanstootgevende en grof getekende animatieserie zijn slachting uit naar de verrotte cultuur die Trump 2.0 heeft aangericht.

Podcasters van Manosphere , Jubilee-"debatten", ICE-invallen ( alweer ), stijgende kosten van levensonderhoud, zelfs een knipoog naar onze dood door duizend maandelijkse abonnementen – het is allemaal samengevat in "Got a Nut", de tweede aflevering van seizoen 27 (jeetje). Oh, en Supermans hond Krypto wordt neergeschoten boven een Mar-a-Lago dat wel heel erg op Fantasy Island lijkt. South Park is op meerdere manieren terug, met het kenmerkende libertarische gif dat zich richt op een specifieke kant van het politieke spectrum die dat het meest verdient: want als we dat niet doen, zijn we gedoemd.

Aflevering 2 begint met Clyde die Eric Cartmans rol als vaste provocateur van South Park Elementary overneemt. Clyde heeft naam gemaakt in de manosfeer als een irritante podcastpresentator die "waarheidsbommen" gooit over vrouwen, zwarte mensen, abortus en "de Joden" tussen zweterige slokken gesponsorde voedingssupplementen door. Cartman is woedend dat iemand zijn trucje heeft gestolen; hem te zien uitbarsten over #RespectClydesAuthority is zonder twijfel een van de grappigste grappen van de aflevering.

Ondertussen wordt meneer Mackey ontslagen als schooldecaan vanwege wijdverbreide bezuinigingen . Omdat een maandelijkse "nut" (zoals Clyde het noemde) duurder is dan ooit, accepteert meneer Mackey een baan bij ICE, waar hij de opdracht krijgt om Mexicanen op te pakken onder leiding van Kristi Noem. Over geblaf gesproken, bedenkers Matt Parker en Trey Stone walgen duidelijk van Noem. Ze schilderen haar af als een schietgrage puppymoordenaar met een gevoelig, afneembaar gezicht, waardoor een team plastisch chirurgen haar moet opknappen als een Formule 1-pitcrew. Deze twee plots botsen in Mar-a-Lago, onder leiding van de nieuwe Saddam-achtige Donald Trump. ( South Park lijkt vastbesloten om met hun nieuwe Trump als hedonistische dictator door te gaan tot ze er bloed van krijgen.) Het resort in Florida is een regelrecht Fantasy Island ; JD Vance speelt Tattoo, een geniale versie die waarschijnlijk in de smaak zal vallen bij het grote publiek van South Park .

Waar de première van seizoen 27 vers uit de krantenkoppen leek te komen, neemt de tweede aflevering een bredere strekking aan in het huidige milieu dan welk nieuwsbericht dan ook. (We worden gelukkig gespaard van meer over Sydney Sweeney's jeans , hoewel mijn gevoel me zegt dat het een slapende reus is die snel genoeg zal ontwaken.) Toch wil South Park zijn momentum graag vasthouden als een van de weinige uitgesproken critici van het Trump-regime die nog overeind staan. Het maakt niet uit dat South Park nooit deel heeft uitgemaakt van de #Resistance en al lange tijd met plezier liberalen en linksen ophitst. Wat telt, is dat South Park nog steeds dolken als tanden heeft, en in een tijd waarin gevestigde Democraten te bang zijn om iemand te beledigen, laat staan de oppositie, is dit een welkome kans dat South Park dat kan - en wanneer hij wordt geprovoceerd, dat ook zal doen.

Noem me maar gek, maar ik moet het toch even kwijt: maakt South Park Eric woke? De laatste twee afleveringen hebben de kiem gelegd voor een grote verandering in de mascotte van de serie. Decennialang was Cartman de avatar van ironische tv, een (letterlijk) tweedimensionaal tekenfilmfiguur wiens buitensporige aantrekkingskracht voortkomt uit het feit dat hij zo afschuwelijk, zo bot, en zelfs zo onvolwassen is (zelfs voor een vierdejaars) dat je hem wel een beetje kunt waarderen. De enige constante in South Park is de zekerheid dat Eric Cartman alleen maar uit is op zijn eigen voordeel. Zelfs Kenny's miljoen doden zijn niet blijven hangen; Cartman die intrigeert voor eigen gewin wel.

Cartman werd geboren in een wereld waarin het beledigen van mensen niet de norm was, maar een norm. Zijn bekendheid kwam voort uit het feit dat je mensen niet zag of hoorde praten zoals Eric Cartman Buiten de grenzen van Comedy Central. Er was zelfs een tijd dat Cartman begon te fossiliseren en een relikwie werd van de onfatsoenlijkheid van eind jaren 90. (Oftewel, toen niemand met zijn ogen knipperde: South Park deelde de zendtijd met de Girls Gone Wild -reclames.)

28 jaar later is er veel veranderd. Mensen praten nu zoals Eric Cartman, en ze zijn president geworden. Hoewel ik niet verwacht dat Cartman zich daadwerkelijk zal inzetten voor transgenderrechten, lichamelijke autonomie voor vrouwen en/of goed gefinancierd openbaar onderwijs en openbaar vervoer, zijn er vreemdere dingen gebeurd in South Park . Cartmans hele idee is om de naald te zijn die uit het multiplex steekt. Wat gebeurt er met Cartman als anderen hem de loef afsteken? Hoe weersta je de stroom als de stroom jouw kant op gaat? Cartman luisterde misschien om de verkeerde redenen naar NPR, maar hij wil ze toch op de radio hebben. Ik heb bijna het idee dat Cartman – en heel South Park – zal "woke" worden, althans op zijn eigen voorwaarden, en om geen andere reden dan dat het sommige mensen zal beledigen.

Dat noem ik nog eens een meesterzet.