AIOM CONGRESSPECIAL. Van pruiken tot bh's tot buskaartjes: de vergeten kosten van kanker die zwaar op uw portemonnee drukken.

Het zijn niet alleen de "grote" kosten van ondersteunende zorg of fysiotherapie. Zelfs de "kleine" kosten, die verband houden met het dagelijks leven en ogenschijnlijk verwaarloosbaar zijn, drukken zwaar op het gezinsbudget van een kankerpatiënt. Denk bijvoorbeeld aan de kosten van het openbaar vervoer naar het ziekenhuis, misschien meerdere keren per week, of de kosten van pruiken, parkeren of zelfs bh's na een operatie. Dit is een vaak over het hoofd gezien aspect van het dagelijks leven dat Elisabetta Iannelli, secretaris van de Italiaanse Federatie van Vrijwilligersverenigingen in de Oncologie (FAVO), belicht op het nationale congres van de Italiaanse Vereniging voor Medische Oncologie (AIOM), dat vandaag in Rome van start gaat. "Zo," legde Iannelli uit aan ANSA, "worden vrouwen die een borstkankeroperatie ondergaan geconfronteerd met kosten die 'klein' lijken, maar in werkelijkheid een aanzienlijke last kunnen vormen voor het gezinsbudget: van speciale bh's voor na de operatie tot pruiken, die essentieel maar duur zijn, en niet iedereen weet dat ze bestaan ​​en door de regionale overheid kunnen worden vergoed. Dan zijn er nog alle kosten die gepaard gaan met reizen voor de behandeling; het zijn misschien kleine kosten voor het openbaar vervoer of benzine, maar uiteindelijk wegen ze zwaar omdat ze frequente reizen met zich meebrengen. Of bijvoorbeeld parkeerkosten wanneer u naar het ziekenhuis moet. In dit verband is het goed om te onthouden dat patiënten een 'invaliditeitsvergunning' voor een beperkte periode kunnen krijgen, waardoor deze kosten worden vermeden." Verder, benadrukt hij, zou ons voorstel zijn om de ziekenhuisorganisatie te optimaliseren en te verbeteren, onder meer om bezoeken en onderzoeken te concentreren en zo het aantal transfers per patiënt te verminderen. De kosten lopen dan op, vooral tijdens de 'twijfelperiode', wanneer een hele reeks onderzoeken en consulten met specialisten wordt uitgevoerd om vast te stellen of er een kankerdiagnose is gesteld. In deze periode zijn de consulten en onderzoeken de verantwoordelijkheid van de patiënt en soms erg duur. Maar zelfs in dit geval is er een mogelijke oplossing, die al door Piemonte is ingevoerd en die het voortouw heeft genomen: "Piemonte", legt Iannelli uit, "heeft een 'tijdelijke 048'-code ingevoerd, een vrijstellingscode voor vermoedelijke diagnoses. Daardoor hoeft de patiënt in die grijze periode tussen het vermoeden van kanker en de uiteindelijke bevestiging van kanker geen eigen bijdrage te betalen voor consulten en onderzoeken, die vervolgens gratis worden bij bevestiging van kanker. We hebben gevraagd om deze tijdelijke code op te nemen in het Nationaal Oncologieplan, maar dat is niet gebeurd." Wat betreft de reden waarom een ​​deel van de patiënten hun baan opzegt, merkt Iannelli op dat er verschillende redenen kunnen zijn: "Het kan een persoonlijke keuze zijn, maar er zijn ook gevallen van onterecht ontslag of zelfs 'soft mobbing'." De wet op kankervergetelheid moet ook de werkplek beschermen: "Die is volledig van kracht, maar nog steeds niet volledig geïmplementeerd, althans niet in de werkgelegenheidssector. Sterker nog, het uitvoeringsbesluit van het ministerie van Arbeid ontbreekt, nu al meer dan een jaar te laat, waarin een actief werkgelegenheidsbeleid zou moeten worden opgenomen voor iedereen die de diagnose kanker heeft gekregen. We hopen," besluit Iannelli, "dat het er snel komt."