Luigi Aversa, ontdekkingsreiziger van het mysterie tussen Jung en Krishnamurti

Een leven tussen medische wetenschap en 'grenservaringen', tussen de leringen van Carl Gustav Jung en ontmoetingen met Jiddu Krishnamurti, de gevierde Indiase spirituele meester . Professor Luigi Aversa , psychiater, doceerde aan de universiteiten La Sapienza en Tor Vergata, was voorzitter van het Italiaanse Centrum voor Analytische Psychologie en richtte samen met Mario Trevi het tweejaarlijkse tijdschrift Metaxù op. Hij kan net zoveel avonturen als een ontdekkingsreiziger beschrijven, maar die van hem speelden zich af op de breedtegraden van de ziel.

De vonk sloeg over in de bibliotheek van zijn vader Bruno, een atypische politieagent die aan het hoofd stond van de Romeinse vliegbrigade, maar die tijdens zijn onderzoek naar het toenmalige Romeinse misdaadsyndicaat interesse ontwikkelde in oosterse filosofieën en spiritualisme. Hij onderzocht onder meer het Wilma Montesi-mysterie en het Rugantino-schandaal, waarbij de striptease van danseres Aiché Nanà op 5 november 1958 het conventionele begin van het "dolce vita" markeerde.

Hoe is ze begonnen?

Op mijn veertiende werd ik diep geraakt door Paramahansa Yogananda's "Autobiografie van een yogi". Tegelijkertijd vertelde mijn vader me over de verschijnselen die hij had gezien tijdens seances in Napels, waar hij als student uit Calabrië, die niet thuis woonde, studeerde.

Heeft zij dat ook gedaan?

Met psychoanalyticus Emilio Servadio, die zich uitgebreid verdiepte in parapsychologie. Ik herinner me de experimenten met Amedeo Rotondi, die de realiteit van het hiernamaals aanhing, terwijl Servadio betoogde dat paranormale verschijnselen het product waren van het onderbewustzijn. Om het meningsverschil op te lossen, construeerden we een gedetailleerd denkbeeldig personage en regelden we na enige tijd een sessie met een volkomen onbewust medium. Toen ze in trance raakte, stelde ons personage zich voor en vertelde elk detail dat we ons hadden voorgesteld. Servadio zei: "Dit bewijst dat het het onderbewustzijn is." Toen begon het medium details op te sommen die we niet hadden vastgesteld, en Rotondi merkte op: "Dit bewijst dat het niet alleen het onderbewustzijn is." Het meningsverschil bleef onopgelost. Ondertussen studeerde ik geneeskunde en koos ik ervoor om me te specialiseren in psychiatrie, dus vanaf mijn vierde jaar ging ik naar de Sapienza-kliniek onder leiding van Andrea Dotti, de echtgenoot van Audrey Hepburn.

Kende hij haar?

Ik heb nog steeds een zilveren zandloper die hij me gaf toen ik afstudeerde. Om in mijn onderhoud te voorzien, werkte ik als bewaker in de San Valentino-kliniek aan de Cassia-weg. Een paar jaar later ontmoette ik Krishnamurti, die mijn leven voorgoed zou veranderen.

Hoe is het gebeurd?

Met Kerstmis ging ik naar Catanzaro, waar mijn vader zijn carrière als politiecommissaris had beëindigd en naar zijn vaderland was teruggekeerd. In een van zijn tijdschriften, L'età dell'Acquario, las ik een artikel over Krishnamurti dat eindigde met de beroemde zin: "Waarheid is een land zonder paden." Ik vertrok naar Rome en dacht er niet meer aan, maar een paar dagen later werd ik wakker met een telefoonnummer in mijn hoofd. Ik draaide het en een man nam op die me vertelde dat hij zich specifiek toelegde op de verspreiding van Krishnamurti's gedachtegoed in Italië. Ik ging naar hem toe en vroeg of het mogelijk was om de meester te ontmoeten, en net op dat moment ging de telefoon: Krishnamurti, die van India naar Californië moest reizen, zou het volgende weekend in Rome verblijven.

Wat weet je nog van die eerste keer?

Het was zondag 5 februari, mijn verjaardag. De bijeenkomst vond plaats in het huis van yogalerares Vanda Scaravelli aan de Via Barnaba Oriani in Parioli. Er waren ongeveer veertig mensen in de zaal, onder wie Gillo Pontecorvo, Federico Fellini en Oriana Fallaci, die een verslag schreef voor de Corriere della Sera. Krishnamurti sprak een uur lang en straalde zoveel energie uit dat de ramen trilden. Ik was getroffen door zijn onpersoonlijke blik, alsof die je doorboorde. In theosofische kringen werd gespeculeerd dat hij de reïncarnatie van Jezus was. Een luisteraar vroeg hem, en hij antwoordde: "Als ik dat ben, zul je dan meer aandacht besteden aan wat ik zeg? Als ik dat niet ben, zul je dan minder aandacht besteden? Wie echt dorst naar de waarheid, drinkt het water en geeft niets om de kruik."

Heeft hij hem nog een keer gezien?

Elke keer dat hij door Italië reisde. Op een dag zelfs op het vliegveld, waar hij een tussenstop van twee uur had. Ik ging met Vanda Scaravelli, Grazia Marchianò en Topazia Alliata. We kregen een privékamer dankzij werkelijk unieke omstandigheden. Eentje die Krishnamurti ongetwijfeld inspireerde.

Is er een aflevering die meer indruk op je heeft gemaakt dan andere?

Een astrale ervaring die spontaan optrad. Ik voelde mijn lichaam als een opstijgende bol, die met een steeds duizelingwekkender snelheid en in een steeds helderder wordende dimensie heen en weer wiegde, totdat ik bang werd om te sterven en mezelf dwong een einde te maken aan het fenomeen.

Hoe integreerde hij deze ervaringen met de analytische psychologie?

Ik besprak dit met Trevi, mijn eerste Jungiaanse analyticus. Hij was voorzichtig, maar begreep dat dit oprechte ervaringen waren op een diep niveau en raadde aan er het maximale uit te halen. Jung zelf was, zoals bekend, geïnteresseerd in paranormale verschijnselen.

Heb je de paragnost uit Turijn, Gustavo Adolfo Rol, ooit ontmoet?

Op een avond namen ze me mee naar zijn huis. Hij deed geen experimenten, maar af en toe leek hij een beetje verdwaald in een socratische atopie.

Is uw interesse in spiritualiteit vandaag de dag sterker of zwakker dan in uw jeugd?

De relatie met de diepten lijkt me meer gebrekkig. ChatGPT stelt zichzelf ter discussie, maar het zieleaspect blijft verborgen. Er is angst om de confrontatie met de dimensie van het mysterie toe te geven, die per definitie niet te bezitten is: je begrijpt het alleen als het gebeurt, en je kunt niet verwachten dat iemand het je uitlegt. Krishnamurti gebruikte het voorbeeld van de wind: als je wilt dat hij de kamer binnenkomt, open dan de ramen, maar dat gebeurt misschien niet. De garantie is een eis van het ego die niet vervuld kan worden. Het belangrijkste is om aandacht te besteden, dat wil zeggen, de mysterieuze dimensie te vatten in alles wat je waarneemt.

Meer over deze onderwerpen: