Studentenleider van UNAL spreekt over gewelddadige incidenten op de campus: 'Sinds 2020 zien we een toename van de onrust.'

De laatste maanden is het gebruikelijk geworden dat er op donderdag protesten plaatsvinden bij de Nationale Universiteit van Colombia (UNAL). Gisteren, 28 augustus, vormde daarop geen uitzondering.

Rond 11.00 uur bezetten zo'n 15 gemaskerde personen met geweld de gebouwen van de Faculteit Sociologie en de Geesteswetenschappen, gelegen nabij de afslag naar 26th Street in Bogotá. Hierbij raakte één persoon gewond en werd behandeld door universiteitspersoneel, aldus berichten.

Ronald Felipe Vargas Sánchez, een vertegenwoordiger van de studenten aan deze universiteit, merkt hierover op dat de faciliteiten van de universiteit ontruimd moesten worden omdat de clandestiene groepen die bij de protesten betrokken waren, messen en explosieven gebruikten. Daarom is het bestuur, onder leiding van de professoren Leopoldo Múnera en Carolina Jiménez, uitgenodigd om zich duidelijk en krachtig uit te spreken.

"We hebben steeds meer last van aanhoudende onrust. In de jaren 80 zorgde het gewapende conflict in het land voor veel onrust op de universiteit. Daaraan was de laatste jaren echter een einde gekomen, maar sinds 2020 zien we een toename van gewelddadige onrust. Deze gebeurtenissen gingen van sporadisch naar bijna wekelijks. We hebben zelfs weken gehad waarin er twee keer rellen uitbraken binnen de universiteit, met onverstaanbare vlaggen, zonder te weten tot welke groep ze behoorden of wat hun doel was. Het lijkt erop dat ze gewoon komen om te chillen", vertelt Sánchez aan EL TIEMPO.

Een van de gebeurtenissen bij UNAL is het verspreiden van pamfletten door groepen schurken. Gisteren circuleerde er op de campus een pamflet van een groep die zich de Clandestine Brigade PPP noemt. Daarin staat:

De universiteit maakt een periode van spanning en onenigheid door. Terwijl het bestuur erop staat de precaire situatie te normaliseren, structurele problemen te verdoezelen en protest te criminaliseren, blijven studenten zich verzetten in de klaslokalen, tijdens vergaderingen en op straat. Het is geen toeval dat de studentenbeweging systematisch wordt aangevallen; onze georganiseerde stem vormt een reële bedreiging voor degenen die regeren met honger, uitsluiting en geweld.

Volgens de vertegenwoordiger is het namelijk geen geheim dat de openbare universiteiten al meer dan 30 jaar met ernstige problemen kampen.

Ondanks de financiële inspanningen na de staking van 2018 en de huidige budgetverhoging, kampen we nog steeds met tekorten op het gebied van docenten, welzijn en ondersteuning voor kwetsbare studenten. Bijna 87% van de bevolking van de National University behoort tot sociale klassen 1, 2 en 3. Maar de waarheid is dat deze vormen van geweld de oorzaken niet zichtbaar maken; integendeel, ze belemmeren ze. Acties raken uiteindelijk op de achtergrond omdat er sprake is van huisuitzettingen, opschorting van lessen en belemmering van academische discussies," zegt hij.

De Clandestiene Brigade van de PPP is een groep die ook demonstreert bij de Nationale Pedagogische Universiteit en de Districtsuniversiteit Francisco José de Caldas. Toch was hun eerste optreden gisteren, 28 augustus, bij het hoofdkwartier van de UNAL in Bogotá. "Deze groepen verschijnen van de ene op de andere dag en het is erg moeilijk om ze te verklaren. Sommige noemen zichzelf Bolivariaanse revolutionaire bewegingen, andere hebben absurde namen. We hebben veel clandestiene collectieven met vergelijkbare uniformen, waardoor het moeilijk is om ze van elkaar te onderscheiden", concludeert Sánchez.

UNAL heeft geen commentaar gegeven op de kwestie en heeft volgens de woordvoerder in het verleden ook geen actie ondernomen. Sánchez begrijpt dat de administratie veel beperkingen kent in de omgang met dit soort groepen, maar zelfs het aantal afwijzende berichten is afgenomen. Zo werd gisteren het bevel gegeven om de universiteit vanaf 16.00 uur te ontruimen, wat gevolgen had voor de lessen, culturele activiteiten en sportactiviteiten, en is er geen verklaring afgegeven door het kantoor van de rector of de rector.

Voor de student toont dit ook de noodzaak aan van institutionele coördinatie met de nationale overheid, het kantoor van de burgemeester en de ombudsman om dit probleem aan te pakken. Dit vereist dat de campus niet gemilitariseerd wordt, aangezien universiteiten ruimtes zijn voor reflectie, onderzoek en cultuur, en de toegang voor het publiek niet kan worden beperkt, maar er kunnen wel controles worden ingesteld om dergelijke situaties te voorkomen.

"Het is moeilijk te achterhalen wie deze groepen zijn, omdat ze van de gelegenheid gebruikmaken om camera's kapot te maken en de beveiligingsmechanismen van de universiteit te beschadigen . Tegenwoordig creëren deze acties een stigma tegen de studentengemeenschap, terwijl degenen die dit doen in werkelijkheid geen studenten zijn of een gemarginaliseerde minderheid vormen", legt Sánchez uit.

Ondanks de aanhoudende onrust bij UNAL geeft de afgevaardigde toe dat hij niet gelooft dat er iets vergelijkbaars aan de hand is met de Nationale Staking die plaatsvond in november 2021, toen voormalig president Iván Duque aan de macht was. "Wat er toen gebeurde, was de uiting van een repressieve staat tegen sociale mobilisatie, die deze gewelddadige groepen legitimeerde. Vandaag de dag is de regering toleranter tegenover sociale bewegingen, ongeacht hun politieke voorkeur. Dat heeft de repressie verminderd, en hoewel de ESMAD (Nationale Dienst voor de bestrijding van witwassen) nog steeds bestaat, is de sfeer niet meer zo verhit als toen. Dit betekent niet dat de huidige situatie niet ernstig is, maar het is anders", concludeert Sánchez.