De comeback van de sleaze girls: hoe de mode- en lifestyletrend van de jaren 2000 nu de catwalks en feeds verovert
Indie Sleaze-esthetiek: waarom de levensstijl van de jaren 2000 terug is – en wat er zo bemoedigend aan is
Felle flitsfoto's, gepixelde digitale camerabeelden en unieke vintage looks: sociale mediafeeds lijken momenteel een wilde sprong terug naar de jaren 2000. Sterren zoals popzanger Addison Rae, muzikant The Dare en model Alex Consani presenteren zichzelf met een esthetiek die rauw, ongepolijst en ongeremd overkomt. Ze hebben plotseling indie sleaze weer tot leven gewekt: die imperfecte mode- en lifestyletrend van de jaren 2000 , gekenmerkt door overmatige feestcultuur en vintage flair. Het gaat niet alleen om esthetiek, maar ook om attitude. Een bewuste breuk met glans, een flirt met chaos en een terugkeer naar subcultuur als inspiratiebron. En dus vinden de jonge deelnemers zichzelf opnieuw uit – met oude dingen: gadgets zoals bedrade koptelefoons, wazige iPhone 5 spiegelselfies en versleten Chuck Taylors. Deze vieren zelfs een verrassende heropleving op de catwalks van Parijs tot Milaan. Dat is niet zo vreemd, want muzikante Charli XCX, ook wel bekend als "Party Girl of the Hour", bracht eind zomer haar versie van de iconische schoen uit bij Converse.
Sky Ferreira en Cory Kennedy
Pixie Geldof en Alexa Chung
De it-girls die de look in de jaren 90 en 2000 mede-oprichters waren, waren Kate Moss , Alexa Chung en Sky Ferreira. Overblijfselen uit dit tijdperk zijn onder andere talloze paparazzifoto's van hen, meestal na nachtenlang zwaar drinken en met uitgelopen make-up. Begin jaren 2010 bloeide de sleaze-esthetiek weer helemaal op – in de begindagen van Instagram, toen Tumblr nog de trends van de toenmalige modescene voortbracht. Een stijlicoon was Effy Stonem uit de serie "Skins". Maar in 2024 verschenen de eerste tekenen van een comeback: op Depop, een internationaal sociaal winkelplatform waar voornamelijk jonge gebruikers tweedehands mode kopen en verkopen, steeg het aantal zoekopdrachten naar "indie sleaze" met 43 procent. Verfrissend voor velen: de look streeft niet naar perfectie; integendeel. Volgens Dictionary.com wordt de term "sleaze" geassocieerd met bijvoeglijke naamwoorden als vulgair en shabby. Wij zouden waarschijnlijk zeggen "rocked-out". Dit maakt de stijl uniek in een wereld waar, dankzij de clean-girl esthetiek met zijn beige-pastelfilter, zelfs voor de kleinste fout een oplossing bestaat. De boodschap van sleaze is duidelijk: doe maar wat je wilt, niemand maalt erom.
De sleaze-revival op en naast de catwalksTegenwoordig worden nieuwe trends ons voorgeschoteld als espresso – één slok en ze zijn alweer passé: Office Siren, Barbie-core, Ballet-core, Whatever-core. Sleaze daarentegen heeft decennialang standgehouden in de popcultuur, zij het af en toe op de achtergrond. In deze tijd is de holistische comeback geen verrassing. De sleaze-revival is een reactie op de vele "once-in-a-century events" die de afgelopen jaren hebben plaatsgevonden, waaronder economische onzekerheid, de escalerende klimaatramp, de COVID-19-pandemie, maatschappelijke onrust en oorlogen . Trouw aan het motto: Waarom zou ik er perfect uit moeten zien als de wereld in chaos vervalt?
De trend brengt ook een ode aan ons verlangen naar "vibes" – het is niet langer een kledingstuk of een label dat in de mode is, maar een levensstijl die moet worden overgebracht: de make-up van gisteren, hardlopen in panty's, warrig haar, een vermoeide look. Het is bedoeld om aan te geven: ik kom net van een gek feestje, ik heb veel plezier gehad, ik heb genoten van het leven, maar geen big deal . Sleaze is een wilde karaktertrek in een nog steeds zeer bedachtzame maatschappij. Ongefilterd. Het gedijt op "een beetje over de top" en overstimulatie: riemen met studs , sjaals à la Pete Doherty, sigaretten als rekwisieten (gezondheidsrisico's? Wie maalt erom? ), een zonnebril die beschermt tegen de stroboscooplichten van de nacht. Sleaze is opzettelijk en onopzettelijk, ironisch overdreven, met een zekere mate van chaos, maar (ogenschijnlijk) moeiteloos expressief. Labels doen er niet toe; wat telt is niet wat je draagt, maar hoeveel je het voelt.
vogue
